Tuesday, May 10, 2011

Ending

Ending

*after one week

bagsak katawan ko kagabi paguwi namin..
grabe mga lolo at lola ko, ayaw na kami halos pauwiin..
anlaki na daw namin ni Clynt.. dapat daw dalasan na namin ang pagdalaw sa kanila
kasi bilang na daw mga araw nila, ay naku! yun pa naman ang ayokong usapan.. tsk
ayokong sinasabi nila na mawawala na sila dito..

tsaka, eto pa eh.. gawan na daw namin sila ng mga apo nila sa tuhod
as in napa -- > O_O kaming pareho ni Clynt.. kamusta naman diba?
saken sige pwede na sila humingi, pero kay Clynt? susko.. 15years old pa lang po yan mga lolo at lola =_=


haay, akala ko nung wala kami umuwi na si Jay..
kaso wala padin eh.. dun na ata uugatin yung mokong na fraternity boi na yun! =_=

“babe, you ready to go?” tanong ni Don saken
ibibigay na kasi namin ngayon ang mga invitation sa mga close friends and relatives namin

and guess who is the Best man? -- Jasper Ramirez
langhiya, wala akong kamalay malay na si Jay pala ang best man ni Don
tsk! pano na ngayon to? sana may mag proxy na lang sa kanya.. T_T

“yup, tara na” tapos sumakay na kami sa kotse nya

una naming pinuntahan si Hillary

O_O “magpapakasal?! kayo?! as in, three days na lang ‘I do’ na?! bakit.. OMG.. wa-- Congrats sa inyo!!!” tapos niyakap nya kami

“gulay naman Len! kelan lang namin nalaman na engage na kayo, tapos kasal na?! kaloka ka naman teh!”
ngumiti lang ako sa kanya, ano ba naman kasi isasagot ko diba?


sunod naming pinuntahan si Lizza

*pfftt!!* OoO

shiizzz =_= naibuga nya yung iniinom nyang juice
yuckness naman friend!

“ba naman yan Liz!” >.< pinunasan nya agad bibig nya.. tss, yan ba manager?! errr
“e parang sabog naman kasi! kelan lang namin nalaman ni Hil na--”
“oo na, sinabi na nya kanina”
“o diba?! ang shocking kaya!”
“oo na nga po eh, shocking na kung shocking >o<”


pinuntahan naman namin yung mga kaibigan ni Don dito

“wow pare, congrats!”
“naka naman pare, ang bilis mo ah?”
“oww, congrats Don” tas yumakap sya kay Don -- pssh! flirt! sige landiin mo pa yang soon-to-be----husband ko, kakalbuhin kitang babae ka..

“hi soon to be Mrs. Tores, naku ingatan mo yang kaibigan namin ha? iyakin pa naman yan, matindi din mag mahal yan” sabi nung huli naming pinuntahan.. aray ko po naman..  >.<


hapon na nung nagpunta kami kila Dianne

“Tita Nad? Tito Tristan?” sabay katok sa gate nila
“Trisha? Dianne??”
“andyan na” tapos narinig kong bumukas yung gate

“Len!!” tapos yumakap saken si Dai
“kamusta na kayo?” tanong nya samen
“okay lang naman, ay Dai.. may ibibigay pala kami sayo”
“o_O hmm? ano yun?”

inabot ko sa kanya yung invitation

itsura nya habang inaabot -- > =_=
itsura nya pagka basa nya -- > O_O

“huist Dai!”
“ha?” tapos nagbalik huwisyo na sya
“Bride‘s maid kita ha?” sabi ko
“wow! I’m honored, congrats sa inyo, grabe.. na shock ako, speechless! e teka, pano yung mga damit namin ng mga abay? 3days na lang to ah?”

nilingon ko si Don, pano nga ba?
“it‘s already been made.. you didn‘t noticed it but me and my family made a move to get your vital statistics and everything that we need for the wedding”

“woow, owkaaay.. kayo na talaga ang mayaman..” tapos nag smile si Dai at yumakap uli saken


bumalik na kami kila Don..

si Keith na ang bibigyan namin
wala kasi sya kaninang umaga
maaga daw pumasok sa trabaho..

“hi Len Len” bati saken ni Keith na nagtatangal ng sapatos
“hello soon to be my cousin” bati ko sa kanya
o_O “o, what’s with the sudden change of endearment? anong --?”

“here couz” tapos inabot ni Don yung invitation kay Keith
=_= “oh my gosh, sa Saturday na?! O_O” pareho sila ni Dianne ng reaction >.<
“yup, abay ka ha?” tapos nginitian ko sya
dahan dahan syang tumango

“umm, umm ano.. uhh, aakyat na ako sa kwarto pwede? grabe na shock ako sa balita nyo, teka ang puso ko”
tapos kumuha sya ng tubig sa kusina saka umakyat

“hoy OA mo!” sigaw ko nung paakyat na sya
“tse! bruha ka, hindi ka nagsasabi agad, tampo na ako sayo!”
“sorry na!”
tapos kinindatan nya ako

“seems like everybody‘s shocked about our wedding babe”
“ou nga eh.. sino ba naman hindi masho-shock babe” tapos nag-lean ako sa balikat nya
pagod na ako, andami naming pinuntahan ngayong araw na to

bigla akong napadilat..
I’m not liking the scene, naaalala ko si Jay.. >.<

and speaking of Jay, naalala ko din yung sabi nya saken nun, wag daw ako magpapakasal na wala sya
pano yun? pano ko sasabihin sa kanya? e wala naman akong contact sa kanya?

“babe uwi na ako” sabi ko nung napalayo ako ng upo sa kanya bigla
“okay, let‘s go”

tapos ihinatid na nya ako samen..


Jay’s POV

“anong sabi mo Keith?!”
“wait, wait calm down okay? wait.. binabasa ko pa ang invi nila..”
“papano ako kakalma ‘te?! lecheng yan sa Sabado na?! e --”
“oh boy..”
“bakit? anong -- ?”
“sa tingin ko lalo kang mapapamura dito”
“shit, what now?” tanong ko
“you‘re the best man..”
O_O “what the f***?! ako?! best man?! how could that be?!”
“e eto yung nakasulat dito eh..”
“shit, ano bang.. sino ba nag asikaso nyan?!”
“sila Don and his parents siguro, umuwi sila Len sa mga relatives nila last week eh”

“stupid piece of shit.. how in the world do you expect me to be the best man for the wedding of my best friend whom I love the most, and my cousin who‘s stupid enough to make me his best man?!”

tumahimik si Keith sa kabilang linya..

“I‘ll call you later, don‘t sleep yet”
“huh? o-okay..?” tapos tinapos ko na yung call namin ni Keith


calling Yuri…

*ring ring.. ring ring.. ring ri--*

“hey kuya, what‘s up?” sagot ni Yuri
“I need you to book me a flight to Manila, tomorrow morning”
“huh?! you‘re finally going back?..”
“yeah, I need to.. she‘s getting married on Saturday”
“what?! oh my gosh, okay okay.. I‘ll do my best to get you back in Manila as soon as possible”
“thanks, call me again later..”
“’kay, bye”

halos isang oras na akong naghihintay sa tawag ni Yuri pero wala pa din
naghihintay din ng tawag ko si Keith.. gumagabi pa naman na.. baka antok na yun..

*ring ri--*

sinagot ko agad yung tawag ni Yuri..

“hey, tell me a good news”
“not so good, I got you a flight.. but it‘s tomorrow evening”
“what?! damn.. wala na bang mas late pa dyan Yuri?”
“I called almost all Airlines, fully booked ang karamihan since summer na, madaming umuuwi ng Pinas for summer getaway sa Bora, Palawan or what..”

“stupid summer getaway” I cussed under my breath..

“fine I‘ll take it” pikon kong sagot
“okay kuya..”
“thanks Yuri”
“no problem, glad to help.. wait, anong plano mo?”
“when I get there? I don‘t know.. I don‘t have any plans yet.. pero isa ang sinisigurado ko.. hindi ako papayag na makasal sila sa Sabado”


*fast forward

I take in a big sigh, naramdaman ko yung maalinsangang ihip ng hangin sa balat ko kahit gabi na..
I really am back in the Philippines.. has it been two months? three? I don’t know..
but I do know that it’s long enough for me to muster enough courage..


I took out my phone, and a sim from my wallet..

“hello old friend, magagamit na uli kita” tapos tinawagan ko si Keith, umupo muna ako sa waiting area
hindi pa masyadong nakaka adjust katawan ko dito.. nung umalis kasi ako ng Korea hindi ganito kainit =_=

“I‘m back Keith”
“really?! wait, susunduin ba kita? dadalhin ko kotse mo?! God, Jay! I miss you!!”
“calm down, and no.. wag mo na akong sunduin.. mag hohotel muna ako”
“what?! are you stupid?! may bahay kang uuwian tapos mag hohotel ka? huh!”

“eh?! psshh, ako pauuwiin mo dyan?! gusto mong dumanak ang dugong Ramirez at Tores? need I remind you that I‘m in a fraternity? I can do stuff you don‘t want to know and don’t want to happen..”

“psshh your face! sige mag patayan kayo sa harap ko, ivi-video ko pa nang makita nyo mga sarili nyo!”
“tss, I‘m serious Keith..”
“and so am I Jay..” giving emphasize sa pangalan ko
“Keitherine..” I said with authority, I want her to shut up.. kakauwi ko lang eh, away ba agad gusto nya? ganun nya namiss pagbabangayan naming magkapatid? tss

“what Jasper?..” she answered with sarcasm.. really, no doubt.. she’s my sister.. =_=
“aish! fine! bukas! bukas ako uuwi dyan! tsk.. ”
“bakit bukas pa?! ay naku, ewan ko sayo kung playing stupid ka ba o stupid talaga eh”
“ouch, too harsh with the words..”
“yeah, harsh kung harsh.. ewan ko ba naman kasi sayo!”

“tsk.. haaay, how I missed you Keith” tapos napangiti na lang ako

tumahimik sya sa kabilang linya

“Jay naman eh! napaka walang hiya mong kapatid!! umuwi ka na dito!! namimiss na kita!!” tapos narinig kong umiyak sya.. haha crybaby ^___^

“bukas, pag gising mo.. I‘ll be there”
“hindi ako matutulog”
“what? -- Keith naman, I just need time to plan things.. I only got one shot to make things work for me.. okay?”

I heard her sigh.. a deep one..

“fine, be here tomorrow morning pag gising ko, pag ikaw wala.. naku sinasabi ko sayo, kalimutan mo nang may kakambal ka”

“oo na, dadating ako dyan, anong oras ka ba gigising?”
“may trabaho ako ng 8am, so 6 or 7 gising na ako”
“that early?!”
“yeah, bakit? kakalimutan na ba kita?”
“tss, fine! I‘ll be there”
“yey, o sige na.. mag be-beauty sleep na ako”
“psshh, beauty sleep, tss”
“whatever!!!”
“yeah yeah, matulog ka na”
“goodnight Jay! I super missed you! see you!”
“yeah, see you soon ate”

tapos binaba na nya

tumayo na din ako para kumuha ng taxi..


pagpasok ko sa kwarto humiga agad ako

9:56pm tingin ko sa wall clock

alam kong hindi na ako makakatulog neto, kailangan ko ng plano..
I need to stop that wedding, their wedding..

I don’t mean to hurt anyone.. especially my cousin, pero sa tingin ko hindi na fair ‘to sa side ko
but what side am I referring to anyway? =_= aish..

wala akong maisip na plano ah?.. tsk
what if I’ll just talk to Len? -- tell her what I feel? -- but what if..
aish!! I hate this feeling -- the freaking pounding in my chest! damn heart, stop that!>.<

I went near the glass window, I see the overview of the city..
I can see lights everywhere, and the road is .. clear? I was expecting a heavy traffic..
I looked at the time, already 1:37am? that’s why..

I glazed back outside
a scene flashed back to me as I see a bar near my place

a smirk on my face as I reminisce, her voice echoing in my head as she said
“sana sayo na lang ako na in love noh?”;
“kung ikaw sana, siguro hindi ako masasaktan ng ganito”;
“… pero kung tatanungin mo talaga ako, mafafall ako sayo..”

ininom ko yung natitirang laman ng baso ko
naramdaman kong gumuhit sa lalamunan ko yung alak

I felt my head spin..
humiga ako sa sofa, I landed my right arm on my head as if trying to make the dizziness go away
I closed my eyes, naramdaman ko bigla yung pagbigat ng mata ko


I opened my eyes then immediately looked at the time..
>.< shii I hope I’m not yet dead.. 6.54

nagmadali na ako, sigurado kung alas-sais gumigising si Keith nakabusangot na yun ngayon


*fast forward

nakita ako ni Criselda habang papalapit sa gate namin na nakabukas

“sir Jay!!!” tapos lumapit sya, mangiyak ngiyak pa..
“o Criselda, kamusta ka na?”

O_O bigla syang yumakap
^_^ “buti naman at okay ka lang, si Keith asa loob pa ba?”

damn, I’m so dead.. 7.30 na

papasok na sana ako kaso biglang lumabas si Keith at halatang bad trip sya

“Criselda, wag mo na isara yang gate” sabi nya
“Keith”

tinignan nya ako, nakataas pa kilay.. >.<“
nakakatakot naman tong si Keith

“sino ka?” tanong nya saken, shii galit na siguro to
“Keith naman eh”
“psshh, Criselda bakit ka nagpapapasok ng ibang tao?”
“ma‘am?!”

“ate..” lambing ko
“huh?! ate?! FYI NAG-IISA akong anak!”

O_O “ate, sorry na.. wag mo na itakwil kakambal mong napaka gwapo”
“what the hell?!”
“tsk, ate..” tapos hinawakan ko braso nya
pinanlisikan nya ako ng mata kaya binitawan ko sya bigla

“amp, antagal kong nawala.. miss na miss mo ako sabi mo with matching iyak ka pa tapos biglang ‘sino ka?!’ ate naman, sorry na.. hindi ko talaga namalayan yung oras nakatulog kasi ako ate please, napagod lang ako sa byahe..” puppy eyes Jay, puppy eyes!! >.< bibigay din yan mamaya!!

she rolled her eyes
“damn you Jasper! I hate you so much!!”

napangiti ako sa reaction nya, tapos I welcome myself for a hug
she immediately hugged me, she’s crying.. ^_______^

“bwisit ka! masyado kang magaling magpamiss!” tapos bumitaw na sya
“you even ruined my make up!” sigaw nya bigla
o_O nasho-shock naman ako dito kay Keith

“so-sorry, mag retouch ka na lang” tapos lumakad ako papasok, kaso bigla akong napatigil sa pinto

nilingon ko si Keith
“don‘t worry, wala sya dyan..”
“huh? since when?”
“kagabi ata? pinapunta daw sya nila tita sa bahay nila sabi ni Sel”

tapos pumasok na ako sa loob, nothing changed.. except for the freaking fact that if I won’t be able to stop their wedding tomorrow, she’ll come her as my cousin.. >.<

“ate!” tawag ko kay Keith
“yow? what?”
“may lakad ba sila Don at Len ngayon?”
“huh?! anong malay ko?? buti sana kung andito si Don, malamang matanong ko pa sa kanya, call Len na lang..” sabi ni Keith, wow.. call, yeah that’s a great idea! >.<

“psshh, ako tatawag?”
“sino ba may kailangan? ako ba?”
“no, pero..”
“do it! aalis na ako, mag hahalf day lang ako, be back after lunch, bye!” sabi nya habang naglalakad pabalik sa kotse nya


I’m looking at my phone for almost half an hour now, naka stand by lang sya sa number ni Len.. will I call it? o pupunta ako sa kanila personally? pero ang tanong, andun ba yun? big day na nya tomorrow, baka sila Dianne ang kasama nya..

I took a deep breathe, then I dialed her number..

*ring ring.. ring ring.. ring ring.. ring ring.. ring ring.. *
“the number you have dialed is..”

dinayal ko ulit
*ring ring.. ring ring.. ring ring.. ring ring.. ring ring.. *
“the number you have dialed is busy please try your call later”

hanep naman na yan! kung kelan nagkalakas loob tumawag saka naman hindi sumasagot yung isang yun!

I’m walking back and forth, tinignan ko yung oras 9am na..
I really need an idea or so para sa pag pigil ng kasal nila, pero ano?!


after an hour of calling her, again and again and again. -- no answer
tulog pa kaya sya? did she left her phone? o di kaya, ayaw nya lang sagutin tawag ko?

gha!! this is so frustrating, pupunta na ako sa bahay nila!
I started walking.. yeah walking, gusto ko sana habang naglalakad ako e may pumasok na idea sa isip ko


Len’s POV

>.<

“Dai! yung phone ko!”
“o bakit?”
“naiwan sa bahay”
“ha? hayaan mo na, uuwi ka pa naman mamayang gabi eh”
“e pano kung--”
“walang co-contact sayo girl! kasama mo na kami eh” singit ni Hillary

“okay”
e kaso pano kung.. haaaayy!! give it a rest Len, kung talagang dadating si Jay, edi sana noon pa, hindi ngayon na alanganin na yung sitwasyon

pupunta kami sa hindi ko alam na lugar, may pagdadalhan daw sila saken.. ewan ko kung saan, basta daw iuuwi nila ako mamayang gabi.. giving me enough time to rest for tomorrow

“san ba tayo pupunta?” tanong ko uli sa kanila
none of the three answered, wala ata talaga sila balak sabihin kung saan nila ako dadalhin, whatever.. ayoko na makibangayan sa kanila kung saan yun..


Jay’s POV

“asan po sila tita?!”
“hindi ko alam Jay, wala naman kasi sila sinabi, I guess Len doesn‘t even have an idea either, pero sabi nila uuwi sila mamayang gabi”

“ganun po ba? e pero bakit hindi po sumasagot si Len sa tawag ko tita?”
“huh? teka, Clynt!!” tawag ni tita

“po?”
“tignan mo nga sa kwarto ng ate mo kung naiwan nya cellphone nya”

……………………

“ma, andito po cell phone ni ate.. andaming mis --- kuya Jay!” tapos bumaba si Clynt

“kuya! musta ka na? tagal mo ding nawala ah?” tapos nakipag apir sya saken, kung pwede lang kapatid ko na lang tong batang to eh, kasundo ko kasi. andami pa naming pagkakapareho, besides pagiging gwapo syempre.. ^___________^

“oo nga eh, pasensya na.. okay naman ako, e ikaw?”
“okay din kuya” tapos tumingin sya sa likod namin, kay tita
“ma labas lang kami ni kuya Jay ha?”
“ha? sige, mag ingat kayo”
“yes ma” tapos inakbayan nya ako >.<

“ako na aakbay bata” tapos pareho kaming tumawa, mas matangkad kasi ako sa kanya

nung nasa labas na kami, pareho nang seryoso mukha namin

“anong balita?” tanong ko
“nililigawan ko na yung best friend ko kuya” O_O damn, buti pa tong batang to.. >.< taena kasi napaka torpe Jay eh! tanga tanga mo eh, ayan.. mag paturo ka sa bata!

“oh?! naks, e kamusta naman? uy hinay hinay ha? bata ka pa”
“okay naman, mutual ata kuya? formality lang naman ata tong panliligaw ko eh”
“formality?”
“e gusto din daw nya ako, so nililigawan ko lang sya as formality”
“ah, pano mo nalaman na gusto ka nya?”
“kuya naman, tinanong ko syempre”

>.< oo nga naman Jasper, tinanong nya malamang, bobo mo mag tanong e noh?! tsk!

“aw, ou nga naman sorry..”
“e kayo ni ate Yuri?” ha? si Yuri? -- ah, ou nga pala ang pagkakakilala nila kay Yuri gf ko..

“si Yuri? asa Korea padin, okay naman kami”
“going strong?” >.< pano ko ba sasabihin na wala na kami ni Yuri?
tumango na lang ako..

tahimik kami pareho nung bigla syang nagsalita

“kuya, never mo bang nagustuhan ate ko?” =_= ^_^ *_* O_O @_@ T_T >_< putik, di ko alam mararamdaman ko sa tanong ni Clynt, sasagutin ko ba? paking syet na tanong yan!!

“ha? anong klaseng tanong yan bata?”
“bakit? e kasi, ako nagustuhan ko best friend ko, ikaw ba? hindi mo nagustuhan si ate?”

hinawakan ko sya sa balikat, pucha.. bahala na kung anong lumabas sa bibig ko!

“alam mo Clynt, magustuhan ko man ate mo, hindi pwede.. dahil blood is thicker than water”

“dahil pinsan mo boyfriend ng ate ko? e kung hindi kayo mag pinsan?” putrages, anlupet naman magtanong ni Clynt! nape-pressure ako!! tita Chen! ano po ba pinakain nyo sa anak nyo bakit ganito?! >.<

tumingin ako sa malayo, tapos huminga ng malalim..

“oo, magugustuhan ko ate mo kung hindi ko lang pinsan si Don”
tapos tumahimik na uli kaming dalawa

awkward >.< sana naman hindi ako ilaglag ni Clynt.. pero kung ilalaglag nya ako ngayon sa ate nya I think it may help..

“aah, kuya pasok na ako.. nagugutom na kasi ako, gusto mo bang makikain samen?” biglang tanong nya

“ha? hindi sige, uuwi na lang muna ako”
“sige, babalik ka ba mamaya?” tanong nya
“siguro, kailangan kong kausapin ate mo eh” tumango lang sya tapos pumasok na

umalis na din ako, damn shit naman yun oh.. nauna ko pang nasabi sa kapatid ni Len yung nararamdaman ko sa kanya, pero parang hindi din naman, pahapyaw lang?? ewan! basta technically may nasabi ako kay Clynt, yun na yun!


*fast forward

Len’s POV

grabe, ang saya ng araw na to.. girls day talaga, I missed partying, mga kalokohan namin and so on!!
it was the best day ever!! ^_______^

pagbaba ko sa kotse nila Lizza naramdaman ko yung kakaibang lamig sa hangin, pagtingin ko sa langit wala ding stars.. tapos ang dilim ng mga ulap, parang uulan ng malakas ah.. tsk

agad na akong pumasok sa bahay

tapos may narinig akong tugtog galing sa kwarto ni Clynt kaya dun ako dumiretso

“hey, what are you listening to?” tanong ko
“hmm? nothing, random music from older-than-mom-and-dad songs up to now” sagot nya
“weirdo!” tapos tumawa ako

“hey, andito pala si kuya Jay kanina” O_O
“what!?” napalapit ako sa kanya
“tignan mo cell phone mo, puro miss call nya”
“seryoso Clynt?”

“=_= do I look like I’m joking around? =_=”
“okay fine you‘re not, thanks!” tapos agad akong tumakbo sa kwarto ko

O_O what the fudge! 79 miss call?! all from Jay?!! O_O ibig sabihin andito na talaga sya?!

hindi ako makahinga shit! >.<
humiga ako sa kama ko OMG OMG.. anong gagawin ko?!

I looked at my phone, tinititigan ko number nya sa screen ko

I.. I.. I don’t know if I’ll push the call button >.<
then tumayo ako at pumunta uli sa kwarto ni Clynt

“what the hell is that music?! yuck!” sabi ko nung narinig ko yung pinapakingan nya, soooooo old!!
“don‘t you understand of the concept ‘random‘?! kaya nga random diba?! kasi random!” he gave me a creepy glare

“napadpad ka na naman ba dito ate?” oh yeah..
“anong ginawa ni Jay dito? may sinabi pa ba sya?”
“mmm, sabi nya babalik daw sya pag nandito ka na”
“talaga?!” he just nod

bumalik ako sa kwarto ko, I feel excited yet nervous at the same time..

again I looked at my phone
staring at his number

I.. I will call him now.. >.<‘

*ring ring.. ring ri--*


“hello?”
“u-u-- Ja-Jay?” putrages bat ako nauutal?! halata ka naman masyado Len!!
“Len”

silence… =_=

“uhh, nakabalik ka na pala”
“yeah, kagabi lang.. Len pwede ba ktang makausap?”
O_O “huh? e diba magkausap na tayo ngayon?” I tried to put a little humor on our conversation, but yeah.. =_= lame..

“no I mean personally”
“personally?” paulit ulit teh?!
“yeah, pupunta ako dyan.. I‘ll walk so wait a little, okay?”
“sure..” O_O

“Len?”
“huh?”
“I miss you”

O_O *tooot*
biglang nag-end yung call


Jay’s POV

*ring ring..*
tinignan ko agad kung sino yung tumatawag, since hawak ko lang naman cellphone ko
O_O

*ring ri--*
I answered immediately

“hello?”
“u-u-- Ja-Jay?”
“Len”

silence… freaking silence!! >.< oh how I hate it

“uhh, nakabalik ka na pala”
“yeah, kagabi lang.. Len pwede ba ktang makausap?” kinakabahan kong tanong
“huh? e diba magkausap na tayo ngayon?”

“no I mean personally”
“personally?”
“yeah, pupunta ako dyan.. I‘ll walk so wait a little, okay?” pucha, kailangan ko pang mag praktis ng sasabihin ko! kailangan mag lakad para makaisip ng sasabihin

“sure..” sagot nya, lalong bumilis tibok ng puso ko, I think it will burst or something

“Len?”
“huh?”
“I miss you” @_@

*tooot*
bigla kong pinindot yung end call, baka wala kasi syang isagot, ayoko naman mapahiya >.<
I know it’s rude and stupid na babaan ko sya bigla, pero basta!

“Keith alis na ako”
“huh? saan ka pupunta?”
“kila Len”

“OoO talaga?! good luck kuya! ^_^ AJA”
“psshh, yeah.. thanks” tapos ngumiti ako sa kanya

paglabas ko pa lang ng pinto ng bahay naramdaman ko na yung kakaibang lamig ng hangin
pagtingin ko sa langit walang stars, puro ulap
I started walking, shit this is so weird.. iba talaga yung ihip ng hangin

nakarating na ako kila Len, I stood there.. outside there house.. nothing came up to me while walking
damn this, my brain is not functioning properly while my heart will finally burst any minute now because of its crazy pounding

I took out my phone, about to dial her number

then *click*
the door of their house opened

“Tita”
“Jay?! hay naku kang bata ka, pasok pasok..”

huminga ako ng malalim, as if I’m going to dive deep and won’t be able to catch any breathe anymore

“si Len po tita?” tanong ko nung nasa loob na kami
“ah, wait lang.. tatawagin ko”

…………………………

nagpunta ako sa pool area ng bahay nila
I took off my slippers then dipped my feet

naramdaman kong may kasama na ako, and I know who she is

“been how long?”
“two and a half months” sagot nya
“a short period of time if you would ask me”
“what in the world do you mean? the period of time you left your best friend alone?” she said sarcastically

I sense the bitterness in her voice, so she hates me for leaving huh?

“no”
“then what?”
“short period of time to get married tomorrow” then finally I looked at her
biglang kumulog pagkasabi ko nun

*_* I.. I.. I don’t know what to feel, her eyes.. she.. uhh.. I looked away
I saw pain, hatred, sadness, longing.. and something I can’t figure out yet..

“no it‘s not”
“huh, hell yeah”
“no! because we were together for three freaking years!” she emphasized how long.. pssh

I stood up, and faced her. damn my knees felt like gelo

“oh yeah? cause it seems that when you count the years? -- you were with me for two whole freaking years! he was in the US for that long! not with you..” I nearly shouted at her

“we weren‘t together! you were just there as my best friend..” she looked away

I too looked away, I saw a lightning not far.. anyway I can’t take this freaking scene.. why are we even fighting? and.. we’re fighting?? o_O

“and that‘s the biggest mistake I‘ve ever done, being your best friend”

O_O she didn’t talk, she just looked at me, waiting for an answer

“I --”
“you didn‘t like me as your best friend? why? I‘m not a good best friend at all?”

hindi ko alam kung pano ko sasabihin sa kanya na I don’t like her as my best friend, cause I love her more than that

“no, that‘s not it”
“tan* *na, ako pa ginago mo ha?! kakasabi mo lang eh!” O_O she cussed?! she.. cussed?!
then we heard a loud thunder

“Len pakinga--”
even before I finished my sentence it started to rain.. -- hard.. really hard

I stand there, not moving even if I’m starting to soak
she’s staring at me, not moving also
then she turned around, went under the roof then looked at me once more

hatred, there’s hatred in her eyes now.. how in the world will I tell her I love her?
I walked, slowly towards her
she entered their house, leaving me back at the balcony soaking wet
I don’t mind the feeling of being under the rain, at least here.. I don’t need to hide my tears

“pumasok ka daw sabi ni mama” she said in a loud voice

I entered, then and there electricity was cut off

“shit!” she cussed again
“kukuha ako ng kandila, you two wait here” narinig kong sabi ni tita
“and a towel for you Jay..” tapos umakyat sya

Len stared at me, I can see her face thru the lightning, she hates me now..
I know she hates me for what I’ve said earlier, but I have an explanation..
this is not what I want to happen, not like this..

bumaba si tita at ibinigay yung towel saken, she left a candle between me and Len on top of the table
then tita left, she went back upstairs

I can’t look at her in the eyes now..
I can see the flame reflect in it

awkward silence, deafening silence, confusing silence
all I can hear is the heavy rain and the ticking of the clock near me

8:26pm

“I hate you” she finally spoke
“I hate you to the extent that I don‘t want to see you anymore” then she started to cry
“I hate you, shit!” she wiped her tears, but still they keep on falling

I don’t know what to say anymore, I can’t speak.. seems like my voice left me

“you know what‘s another stupid piece of shit?!”
I stared at her, I don’t know what she’s talking about but now her tears are falling even more than before

she looked away, far away from me
she laughed a sarcastic one
bit her lower lip
then looked back at me
she smiled at me, but she’s still crying..
I want to hug her, but my body froze from her stare

“fcuk!” she cussed then looked away for the second time
I tried to look what she was looking at

then I saw our picture together

“Len ..” I voiced out her name

“you know what? you‘re not the stupid one” she started to talk while still looking at our picture

“… I am.. two effing years.. two whole freaking years.. I see you as my best friend, then this? your biggest mistake is being my best friend? how pitiful of me right? I always look up to you, I cared for you, I stood by you, I thought you were all the same for me.. and you know what‘s the worst part of it? I loved you, love you to the extent that I want to leave Lyndon and be with you, but bull shit this! I‘m not even your friend you say?!”

lightning followed by a thunder and a big wind blew at us.. blowing the flame off the candle, darkening the living room

we both sit still
did I hear those words correct?
she love me? I want to run at her and hug her..
but she stood up, slowly walked towards me
made my heart pound louder than before
she hugged me
then she cried
I hugged her back
I need a voice by now..
please let me voice out my feelings

“Len I--”

*ding dong*

“FCUK!” I cursed under my breath, who the hell could that be?!
I want who-ever-that-is out of here so I can tell Len what I need to tell her

my heart is skipping, pounding and jumping from what she said
I smile to what I was thinking but it all crashed down back to Earth when I heard the effing voice of my cousin out their door


Len’s POV

“been how long?”
“two and a half months” sagot ko, I know he’s referring to how long we haven’t seen each other
“a short period of time if you would ask me” I got confused so I answer sarcastically
“what in the world do you mean? the period of time you left your best friend alone?” I hated him when he left, cause I cried for him, cause he made me feel alone and lifeless

“no”
“then what?”
“short period of time to get married tomorrow” then he finally looked at me
then a thunder followed what he said

I looked at him, I want to be mad at him.. I hate this feeling he’s giving me
I think I’m shaking

“no it‘s not”
“huh, hell yeah”
“no! because we were together for three freaking years!” I emphasized how long

he stood up then faced me, I felt my knee became gelo from his stare

“oh yeah? cause it seems that when you count the years? -- you were with me for two whole freaking years! he was in the US for that long! not with you..” I think he wants to yell at me

“we weren‘t together! you were just there as my best friend..” I looked away, I feel a pain in my chest saying the word ‘best friend’

“and that‘s the biggest mistake I‘ve ever done, being your best friend”

O_O I was shocked, I can’t say anything.. so he means, he was just pretending, all along? two effing years? he was pretending to be my best friend? he hates me?!

“I --”
“you didn‘t like me as your best friend? why? I‘m not a good best friend at all?” I asked him

he remained silent, not word until..

“no, that‘s not it”
“tan* *na, ako pa ginago mo ha?! kakasabi mo lang eh!”  I shouted at him, I’m furious, I hate him! I hate him!! I want to cry for what I’ve known, then we heard a loud thunder

“Len pakinga--”
before he finished his sentence it started to rain.. really hard

he stood there, not moving even if he’s starting to soak
I stared at him, giving a killer glare
then I turned around, went under the roof then looked at him once more

he walked, slowly towards me
I entered the house, leaving him back at the balcony soaking wet
I don’t want him to see the tears I’ve shed

“pumasok ka daw sabi ni mama” I commanded him

the moment he entered our house, the electricity was cut off

“shit!”
“kukuha ako ng kandila, you two wait here” sabi ni mama
“and a towel for you Jay..” tapos umakyat sya

I stared at him across the center table
oh how I hate him now, but still my love for him is over powering the hatred in me

mom left a candle between me and Jay on top of the table
then she went back upstairs leaving just us

silence.. I hate silence, especially if I’m with Jay, because I can’t read what he’s thinking

all we hear is the heavy rain up on our roof

“I hate you” I said
“I hate you to the extent that I don‘t want to see you anymore” my feelings overflow, I can’t take it anymore
“I hate you, shit!” I tried to wipe off my tears but they keep on falling

he’s not reacting, I hate him for making me feel this way.. I hate him!!!

“you know what‘s another stupid piece of shit?!”
he just stared at me, cold eyes, and that made my tears fall down even more

I looked away, away from him and in to our picture together
I laughed a sarcastic one for I can feel pain yet I love this shitty guy in front of me
I tried to control my tears from biting my lower lip, but still it didn’t work
then I looked back at him
I faked a smile and I’m still crying..
he just sits there with dead cold eyes

“fcuk!” I cussed then looked away for the second time

“Len ..”

“you know what? you‘re not the stupid one” I said while still looking at our picture together

“… I am.. two effing years.. two whole freaking years.. I see you as my best friend, then this? your biggest mistake is being my best friend? how pitiful of me right? I always look up to you, I cared for you, I stood by you, I thought you were all the same for me.. and you know what‘s the worst part of it? I loved you, love you to the extent that I want to leave Lyndon and be with you, but bull shit this! I‘m not even your friend you say?!”

lightning followed by a thunder and a big wind blew at us.. blowing the flame off the candle, darkening the living room

we both sit still
did he hear what I said?
if he did, then good..
I’m not looking for any reply
cause I know I won’t like it
I stood up, slowly walked towards him
I hugged him
then I started to cry again
he hugged me back
please don’t talk, I don’t want you to reject me

“Len I--”

*ding dong*

that doorbell slapped me back to reality
I opened the door

O_O

“Don?!”
“Len are you okay?” tanong nya saken
“why are you here?!”
“I‘m checking up on you, the whole vicinity has been cut off, there‘s no electricity anywhere”
“yeah, I can see that but--” niyakap nya ako, he’s somehow shaking o_O?
“it‘s good that your fine”

“Don, hindi mo ba alam yung pamahiin?”
“what?”
“hindi tayo pwedeng magkita, kung hindi may masamang mangyayari o hindi matutuloy ang kasal”

“then if its true, then I just want to say -- if our wedding will not happen tomorrow, remember that I love you with all my heart, and all I want is for you to be happy”

“ehem” nawala kami sa moment nung biglang sumulpot si Jay >.<

nilingon sya ni Don, then he looked at me

“hey couz, what are you doing here? I didn‘t know you‘re back, I thought you won‘t be able to attend our wedding”

“I will not miss it for the world couz” sagot ni Jay, I felt electricity run thru my spine
“good” sagot ni Don

“anyway, what are you doing here?” tanong nya uli kay Jay
“just talking to my best friend for the last time, before she become my cousin” tapos tinapik nya si Lyndon sa balikat

tapos naglakad sya palabas ng pinto

“Jay!” tawag ko
he stopped, then he looked back at me smiling
I want to cry while seeing that smile of his

I run to him, then hugged him.. in front of Lyndon I don’t care anymore, all I want to do is just hug him

for the last time maybe? I don’t want to let go, I want to be like this forever, I buried my face in his chest as I whispered “I love you, but I wish I never learned to cause I don‘t know how to let you go anymore” I don’t know if he heard that, but at least I said it

“bye Len, I‘ll see you tomorrow” tapos kiniss nya noo ko

he walked away

out of our house, but I hope not out of my life..


Jay’s POV

“ehem”
tumingin saken si Don tapos napatingin din sya kay Len

“hey couz, what are you doing here? I didn‘t know you‘re back, I thought you won‘t be able to attend our wedding”

“I will not miss it for the world couz” sagot ko, I won’t miss it cause I will stop it
“good” sagot ni Don

“anyway, what are you doing here?” tanong nya uli saken
“just talking to my best friend for the last time, before she become my cousin” tinapik ko sya sa balikat

tapos lumakad na ako palapit sa pinto

“Jay!” tawag ni Len saken
tumigil ako sa pag lakad, I now know that you love me, and guess what my princess? I love you too

nginitian ko sya, I can’t control the happiness in me

tumakbo sya papalapit saken tapos niyakap nya ako.. sumubsob sya sa dibdib ko, and I heard her murmur something..

“bye Len, I‘ll see you tomorrow” tapos kiniss ko sya sa noo

then I started walking again

=_= screw this, it’s still raining
naglakad na ako, I don’t care anymore if it’s raining, all I care about now is she loves me and I will shout to the world tomorrow in front of them all that I love her with all my heart

take her tonight Don, this will be the last

*fast forward

basang basa akong dumating sa bahay
I feel my body shaking now

“Keith!!!” tawag ko
“hala, wait! andyan na”
she opened the gate

O_O
“Jay! bakit basang basa ka?!”
“malakas ulan ate”
“I know, pero bakit ..?”
“long story, dumating si Don dun kaya napauwi ako ng wala sa oras”
“ha?! e hindi ba masama yun na nagkita sila!?”
“yeah, I know.. I think he also knows, pero.. ewan ko sa kanya, can you get me dry clothes?”
“oh, yeah yeah.. umm wait” tapos kumaripas sya ng takbo sa kwarto ko

pagbaba nya, iniabot nya saken yung damit ko
agad na akong naligo

pagkatapos ko, pinuntahan ko uli sya sa sala

“what happened? nasabi mo ba kailangan mong sabihin?”
“nope”
“aish! so stu--”
“but she said what I need to hear”
“huh?”
“she said she loves me” tapos tinignan ko si Keith habang nakangiti

lutang na ata ako

O_O
“talaga?!”
“yes”
“pero bakit-- ?!..”

“magulo, at ayoko nang ungkatin ang dahilan nya.. importante lang saken ngayon ay ang nalaman ko, I‘ll stop their wedding no matter what, will you help me?”

“I‘ll try?” alanganin na sagot nya
I know that it’s unfair for Lyndon, but this is my only happiness


I woke up a little late, 10am..
the wedding is at 2pm

“Jay? gising ka na ba?”
“kagigising lang”
“you better get ready”
“yeah, yeah..”

bumaba muna ako para kumain
buti na lang favorite ko mga niluto ni ate ^_^

I finished eating at around 11?
masarap kumain eh

anyway, I’m still a lazy butt, I don’t wanna get ready for that stupid wedding
can’t I just go there and say ‘I love you Chrlynn, marry me instead?’ then we’ll live happily ever after?
urgh..


Len’s POV

ang aga nila akong ginising =_=
I want to sleep more

but they push me to the shower room then *bam!* O_O
instant shower with out even taking my clothes off
=_= I hate them

after that ‘shower’ I looked outside my window
ang dilim ng langit, parang uulan na naman

*fast forward [masyado nang madaming nangyari, talon na tayo sa kasal nila haha naubusan na din ako ng idea lol ;)]

“Charlynn are you ready?” tanong ni papa
“pa? kinakabahan po ako”

ngumiti si papa
“we know”
“that‘s what you‘re supposed to feel” sabi naman ni mama

kami na ang papasok sa simbahan
I feel the pressure, all of it
they started singing, I don’t know what song did Don asked to play



as they sang the first verse, it started to rain really hard, same like last night

I closed my eyes at the chorus of the song, still walking though

All I can see is --

his face
his smile
his gesture
his actions
him
-- Jay

I opened my eyes, I looked the one beside Don

O_O no Jay, he’s not there
I stood still at the middle

I looked at Don
at first he was smiling at me
but then when he saw me stopped, the smile in his lips flew, it faded
he tried to brush it off by looking away from me
but then the moment he looked back at me
my eyes plead, I want to cry

I don’t want to marry him, I don’t want to get marry with someone I don’t love
I want to be with someone I love, I want to be with Jay, he’s the one I love
tears fell from my eyes, and I know he saw it

he closed his eyes, I think he knows what’s happening

I pulled out my hands from the arms of my parents
I held my gown up, then I looked at Don once more
he was smiling but I saw a tear from his eye, my heart ached seeing that
but I can’t heal someone, when I know to myself that I’m not okay either

I looked at my parents, they are shocked to what I’m doing
then .. I turned away from them..

I ran..
ran outside..
I never wish to be pulled back there

I hear the commotion people are making
I cried after hearing my mom’s call
followed by Don’s voice

“Charlynn!!”

I’m out of the church, it’s raining
I stood there for a while
then I heard Don’s voice once more
it’s much more closer, I looked behind me
he’s there, standing behind me

“no, I‘m sorry no” I ran into the rain

“Charlynn!!!” I closed my eyes

nooooooooooooooo!!!
I don’t want to ---

*eeeeeeeeeeekkkkkkkkkkkkkkkk!!*
*blaaaam*

I fell into the cold cement
I can’t feel my body yet I felt a hot gush on top of my head
my head spin.. then, my eyes closed

“Charlynn!!” I heard mom’s voice..
then a hand lift my head..


Jay’s POV

*ring ring.. ring ring.. ring ring.. ring ring..*

“fcuk! not now!! I‘ll be late!!” sigaw ko sa cellphone ko
I picked it up then see who’s the caller

“Yuri, not now I‘m in a --”
“no!! you better listen okay?! pigilan mo yung kasal!!!” she shouted
“yun nga ang gagawin mo kaya ibaba mo na”
“no!! I mean you really have to!”
“ano bang?! --”
“yung ate ko!!”
“what?! what‘s with her?! uhh, Yuri I‘m in a hurry! isang oras na lang.. --”

“fcuk!! listen! natatandaan mo ba nung kinwento ko sayo na may mga kapatid ako?”
“shit! this better be worth it Yuri! yeah I remember and so?”
“urgh! calm down!! natatakot ako sayo!” =_= fudge!

“ok fine go..”
“may ate ako, remember I told you that sa US sya nag-aaral?”
“okay”
“remember the night Don proposed to ate Len?”
“why in the world will I forget that? okay, go on”
“remember I ran?”
“yeah, you never told me the reason”
“nakalimutan ko okay? mas iniisip ko nun ang pagkawala ng lola ko, and it‘s my mistake, sorry”
“huh? why?”

“remember, while we were in Korea, my sister Yumiko weren‘t there?”
“yeah. Yuri be fast”

“okay okay, so here it is.. when I saw Don I ran because he was my sisters boyfriend.. he was introduced to me by Unnie, that was a month ago before he proposed to Len, my sister said that they were together for almost two months already when I arrived at US.. the reason my sister wasn‘t here in Korea the time my grandma passed away is because she was 3 or 4 months pregnant and wasn‘t able to tell it to our parents, now I want you to stop that forsaken wedding cause Lyndon is the father of my sister’s child!!”

O_O effing shit Lyndon you are so dead!!!! >_________<
naalala ko yung dapat sasabihin ni Dianne saken while we were at the bar
she said he saw Lyndon with -- shit that must be Yuri’s sister

“thanks Yuri bye!”
“wait!!! kill him for me!!!”
“why don‘t you do it yourself after I penetrate him”
“sure!”

I ended the call, I’m furious now.. damn Lyndon I’ll kill you!!

“Keith!!!” sigaw ko
she rush to my room

“emergency?”
“I will kill Lyndon”
O_O “huh?! woow, hey there, anong nangyari?”
“nambabae sya sa US ate! eff him!”
“what?! how did you know?!”
“long-story-short, Yuri‘s sister is pregnant and he is the forsaken father”

O_O

“eff him!! kill him!! kill him!! I will help you, that effing bastard!!”

I looked at the time

“shit! if we ever get there on time, I will make you my assistant killing him >.<”

we ran to my car
we’re in a rush, so I’m speeding a little

“Jay, ayoko pa mamatay!!”
“calm down”

I turned to a short cut
then eff it started to rain

I speed once more since wala namang ibang sasakyan except for the one behind us
he speeded too, he passed me then..

*eeeeeeeeeeekkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk!!!!!*

effing bull shit!!
lumabas ako ng kotse

“Jay!” sigaw ni ate sa loob
“wait here, kakausapin ko lang yung gagong yun, wag kang bababa”
“Jay! umalis na tayo!” isinara ko yung pinto

lumapit ako sa tarantadong humarang samin sa daan
naglabasan yung nasa loob ng van

“well well, totoo nga na andito na uli si Ramirez.. akala ko ginagago lang ako ng source ko”

putan* *nang panget to oh! tamang timing amputek!!

“taena naman oh, namiss mo ako? namiss mo mabasag yang mukha mo?”
“gago ka, mayabang ka padin talaga--”

“Jay!!” narinig kong tawag ni Keith
“pumasok ka sa loob sabi Keith!!” sigaw ko, ayokong mapahamak ate ko, pucha sa dami pa lang nilang nagbabaan, mapapalaban ako nito

“pagtulungan nyo na yan!”

O_O mapapalaban nga ako.. pero sa dami nila, wala akong sinabi..
baka sa ospital ang tuloy ko neto o mas malala pa

“Jay!!!” narinig ko na namang sigaw ni ate
lalong lumakas yung ulan

*ughk!*
naramdaman ko yung sipa
suntok
hataw ng bakal at kung ano-ano pa sa katawan ko
wala akong laban sa dami nila

sinubukan kong tumayo tapos lumakad ako ng dahan dahan

“gago ka Ramirez! hindi pa kami tapos sayo”
tumingin lang ako sa balikat ko

“huh, anong sabi mong kayo? e ni hindi nga kita nakitang gumalaw eh, hanggang ngayon kadugasan padin ang alam mo.. wala kang kwenta” tapos humarap na uli ako sa kotse ko

nakita kong nanlaki yung mata ni Keith tapos gusto nyang bumaba

“Jaaaaaaaaaayyyyyyyyyy!!!”

*bang*

O___O

namanhid buong katawan ko

“JAAAYYY!!” tumakbo si ate palapit saken

“bo-boss, ba-ba-bakit mo binaril?!” narinig kong tanong nung isa sa mga bumugbog saken
wala akong narinig na sagot.. yung pagbagsak lang ng baril sa semento

“boss tara na!!” tapos narinig ko silang nagtakbuhan
narinig ko din yung kotse nilang palayo

“Jaaaayyyy!!” tapos inilapag nya yung ulo ko sa legs nya
“bakit ka lumabas ate? sabi ko sayo sa loob ka lang diba?”
tumulo yung luha nya sa pisngi ko

“wag kang umiyak, nasisira make up mo”
“gago ka Jay! wala na akong paki alam dyan sa make up make up na yan!!”

huminga ako ng malalim
“wag kang mag-alala, malayo naman sa bituka eh”
“gago! malayo nga sa bituka, sa kidney mo naman!”
hindi ako makagalaw

alam ko dadating tong oras na to, pero hindi ngayon..
may hindi pa ako nasasabi sa isang tao

“ate” sabi ko
“Jay, wag ka na magsalita”

huminga uli ako ng malalim
“alam ko oras ko na”
“Jay naman, wag ka naman ganyan oh” tapos umiyak na naman sya

may tatawagan sya, kaso ibinaba ko yung kamay nya palayo sa tenga nya
“ikaw na lang mag sabi sa kanya ate”
“huh?”

“kay Len” huminga uli ako
“kung gaano ko sya kamahal”

“Jay, wag naman oh.. please, tatawag lang ako ng ambulansia”
umiling ako, naramdaman ko uli yung patak ng luha nya sa mukha ko

“Keith, nasabi ko na ba sayo?”
“na ano Jay?” tapos pinunasan nya luha nya

“I love you ate” tapos pilit akong ngumiti
lalo syang umiyak

huminga uli ako, nahihirapan na ako
“ate, yung bilin ko ha? wag mong kakalimutan”

“sabihin mo kay Charlynn..”

naramdaman kong huling hininga ko na to, at ibubuhos ko na to para sa taong pinaka mamahal ko

“mahal na mahal ko sya” ngumiti uli ako kahit nahihirapan na ako

tapos bigla kong naramdaman yung pagbigat ng mata ko
ayoko pang matulog, pero..

“Jay!!! Jasper!! Jasper guising ka!! Jaaaaaaaaaayyyyyyyy!!!”


Dianne’s POV

oh my God!
parang awa nyo na po, wag nyo po muna kuku in si Charlynn samen..

sabi ng doctor kanina
may sakit daw si Charlynn sa puso
lahat kami nagulat, lalo sila Tita Chen


“Misis, nagkaroon po ba kayo ng komplikasyon sa pagbubuntis sa kanya?”
nagtinginan sila tita Chen at tito Matt

“uhh, doc kasi nung ipinagbubuntis ko sya, pareho ang nangyari samin.. nasagasaan din ako, and nagka amnesia, nakaapekto po ba yun sa kanya? pero sabi ng doctor noon malakas ang kapit nya”

“that‘s it Mrs. maaaring malakas ang kapit nya, pero kung nasagasaan nga kayo at nawalan ng dugo, it affected her, and sad to say puso nya ang naapektuhan.. she may be a stong person pero unti unting nanghihina ang katawan nya ng hindi nya/nyo namamalayan”

napatingin kaming lahat kay Len sa loob ng ICU, hindi kami pwedeng lumapit sa kanya
kitang kita ko dito sa kinatatayuan ko yung mga sugat nya
naiiyak ako, kawawa naman sya

“Mrs. may isa pa po kaming bad news”
lalong umiyak si tita, ano pa bang mas lalala sa nangyari kay Len ngayon?

“may taning na po ang buhay ng anak nyo, 3 months.. unless she will be given a new heart..”

O_O
nanghina katawan ko
napahagulgol ako sa sulok

tapos nag collapse si tita
mawawala samin si Len after 3months?!

natulala ako sa kinauupuan ko
tapos paglingon ko sa kaliwa nakita ko si Keith

nakita ko syang papalapit, siguro alam na nya yung nangyari
umiiyak din sya

“Don!! you bastard!!” tapos sinampal nya si Don
nagulat si Don pero inawat nya yung kamay ni Keith

“hayop ka!! kung hindi siguro dahil sayo buhay pa ang kakambal ko!!”

lalo akong kinilabutan sa narinig ko, natahimik na naman kaming lahat ng nandudon

“Keith?! what are you saying?!” tanong ni Don

“he died!! you killed him!! gago ka!! gago ka.. gago” tapos napaupo sya sa sulok
nilapitan sya nila Hillary

naiiyak na naman kami
“Keith what happened?” tanong ni Lizza
“he died, in front of me.. yung kabilang frat ang pumatay sa kanya, he‘s dead on arrival”

I was shocked, why? why now?!
puro iyak ang naririnig ko
could this day get any worse?


2days passed

“successful po ang operation, hihintayin na lang po natin syang magising”

4th day she woke up


Len’s POV

iminulat ko mata ko
ang sakit ng buong katawan ko
nahihilo pa ako

I looked around, puro tulog ang mga tao

“mama” I voiced out
“mama!” ulit ko tapos naalimpungatan si Clynt

“mama! si ate!!” tapos niyugyog nya sila mama
agad silang naglapitan saken

sila mama, papa, Clynt Hillary, Dianne, Lyndon, Lizza.. pero wala sila Keith at Jay

I looked at the time, 10:45
baka umuwi na yung kambal kaya wala dito

“ma? penge po ng tubig”
tapos inabutan nila ako

“anong masakit sayo anak?”
“buong katawan ko po mama”
“magpahinga ka muna”
“ma, sila Keith po?”

nagtinginan silang lahat
tapos bigla uli akong inantok

kinabukasan maaga akong nagising
hinihintay ko na sila Jay at Keith, gusto ko silang makita
mostly Jay, I want to tell him I love him

as in straight to his face
kaso tanghali na pero wala padin sila
except for Keith na kararating lang

“Len! gising ka na!” tapos lumapit sya saken at yumakap

“Len, anak..” tapos lumapit sila mama saken
“nak, pinaoperahan ka namin” o_O?!

“ano po?!”
“nak, may taning na kasi ang buhay mo, few days ago.. 3 months na lang daw kung hindi mapapalitan ang puso mo”

I started to cry, panong?! iba na ang puso ko?! pano kung hindi nito mahal si Jay?! hindi ako papayag!!

“may nag donate ng puso mo ngayon”
“sino ma? gusto ko pong makita yung pamilya nya” I said while crying, I feel a pain in my chest

tumayo si Keith at humarap saken

“sya ang kapatid ng nagbigay ng puso mo Len” tapos itinuro ni mama si Keith

sumimangot ako, hindi ko sila maintindihan.. wala naman nang kapatid sila Jay ah? silang dalawa--

“Keith? asan si Jay?” tanong ko habang naiiyak na naman
yumuko sya

“Len..”
“Keith sabihin mo naman na biro lang to oh”
“he‘s gone”
I breakdown

“hindi!! mama!! si Jay!! Keith hindi magandang biro yan!!” I cried and tried to stood up
“Jaaaaayy!!!!” I shouted

“Len, after two days pag labas mo dito dumiretso ka sa bahay namin, he will be waiting for you there, I‘m sorry” tapos yumakap sya saken na umiiyak

“no, no no!!!!!! Keith tell me it‘s a joke!! tell me!!!”
“Len calm down!!”
“no!! I can’t calm down!! Jayyy!! putan* *na mo!! wag kang ganyan!!” then.. blackout


2days passed pumunta ako sa bahay nila

nanginginig ako sa gate pa lang ng bahay nila
sinalubong ako ni Yuri sa gate

“ate, tara.. hinihintay ka na nya”
I couldn’t talk

as I enter their living room
I burst out to tears

no, no, this is only a dream..
I will wake up in my hospital bed and he will be the one I’ll first see

I closed my eyes, pero napaupo ako sa gitna
I cried there

someone helped me stood up, inilapit nya ako sa kabaong sa harap ko

“hinihintay ka nya”

this can’t be..
his eyes closed
no emotion
I can’t see him move
no.. no..

I cried to his coffin
“Jay!! bakit mo ko iniwan!? hindi pa ba sapat yung sinabi ko sayo na mahal kita? kulang ba? Jay gising na please!!”

again I breakdown

I woke up in his bedroom

I saw our picture together in his computer table
again I cried
then I went out to the living room

I sit there, looking at his coffin
Yuri sat beside me

“you know what?” I looked at her
“what?”
“it was just a bet”
nagtaka ako sa sinabi nya

“me and kuya Jay together? it was just a bet, I won our race, consequence? he’ll be my boyfriend until I turn 18, in one condition.. I‘ll help him win a girl”

tapos tumayo sya at lumapit sa kabaong ni Jay

“I guess you won her kuya” tapos tumingin sya saken at ngumiti
I don’t understand..

am I that girl she’s talking about?

another day passed, this is Jay’s last night..

hindi na ako umuwi, since may gamit naman ako dito
dito na ako natulog
I don’t want to leave his side.. this may be the last time for me to see him

*fast forward

I’m crying, I think I will breakdown again
they all left, pero ako andito lang sa puntod nya, I want to stay until.. I don’t know
sumunod na ako sa kanya?

“ate Len” I heard Yuri’s voice
“umm, I wasn‘t able to give this to you yesterday, hindi ko kasi dala..”
I looked at what she’s holding

“ano to?” tanong ko
“birthday gift ni kuya Jay para sayo.. pinakanta nya saken, that‘s his own composition, and he made the video himself”

naiyak na naman ako, niyakap ako ni Yuri, then she left

I’m alone again, after an hour umuwi na ako samin

I immediately went to my laptop

I played the CD

Melody in my Heart by ate Lulu


credits sa pinakamamahal kong ate, ate LULU!! ^_^

I cried, cried till I cry no more
he love me.. he really loves me
he, I.. we.. we should have been together.. pero..

I wasn’t true to myself.. and he, he was tight-lipped, he doesn’t want our friendship to be ruined

humiga ako sa kama, akala ko wala na akong mailuluha, pero the pain is still their..
I can fell my heart ache.. then I remembered.. this is his heart

I cried till I fell asleep

[based on a true to life scene T^T]

I opened my eyes..

“Jay” it’s him, really him
I looked around, I’m still in my room
pero..

“Jay”

“take care Charlynn, lagi lang ako dyan sa puso natin” he smiled
“I‘m sorry if I wasn’t able to tell you personally”
“pero tandaan mo to, I love you, more than a best friend”
hinalikan nya ako sa noo ko, I felt his lips in my forehead

naiyak ako, tapos.. tapos..

“Jay” nagising ako.. panagnip.. isang panaginip, panaginip na sana hindi na lang natapos..



-END-




sorry hindi sya happy ending.. iyak iyak ako nung ginagawa ko to, isa pang dahilan dahil sa pressure!! ;’(

pero natatandaan nyo ba yung kwento bakit Ace of Hearts anf title nito?

may karugtong pa kasi yun..
at yun ang dahilan bakit ganyan ang ending..

sabi ko diba naglalaro si papa ng poker pag nagsusulat ako?
minsan maririnig ko na lang syang napapa ‘shit! sayang! dapat nag call ako, edi sana panalo ako’

yun ang dahilan..
ganito kasi yan

Jay and Len, they both have the winning cards, one even have the Ace of Hearts.. both thought that if they keep their cards folded they might save themselves. if they both called to what love is offering them, they might have shared the price, and that is to love each other.. but since no one called, no one wins, no one got the chance to tell the other what she/he really feels..


ayun, salamat po sa lahat ng nagbasa. comment please.. sorry at pinaghintay ko kayo ng sobra sobra..
pero pramis love ko kayo!! super demanding kayo kaya nafefeel ko yung love nyo, in a way.. haha

Sana di kayo mawala, friends padin tayo ha?! :D



-Camae

Wednesday, May 4, 2011

Chapter Twenty Nine

Len’s POV

“Jaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyy!!” narinig kong tili ni Dianne habang kausap nya si Jay sa phone
shit! pwede ko bang agawin sayo yang phone Dai? please? please?! tsk! =_=

“thank you! kamusta ka na? sana kasi nandito ka di ba? ang daya mo Jay!”
wow, bui pa sila, nakakapag usap ng ganyan.. haaayy, depressed mode: on

“ha? ano kamo, kelan?! bakit antagal mo dyan?! sinong Poncio Pilato ba ang tinataguan mo dito?”
“…………”
“naman Jay! next week na kaya birthday ni Len, wala ka bang balak umuwi?”
aww, naipasok pa ako sa usapan nila.. pero oo nga, hindi ba uuwi si Jay?

“bakit?! isusumbong kita kay Len! umuwi ka na kasi Jaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyy!!”
ay, mukhang hindi sya uuwi ah? =_=

“e bakit ba kasi ayaw mong umuwi? kahit saglit lang?”
“…………”
“hay nako, hindi mo ako pinapasaya sa birthday ko Ramirez”
“…………”

lumayo na ako, ayoko nang marinig pinaguusapan nila
anlabo eh, subukan lang nyang wag tumawag sa birthday ko, susugurin ko sya sa Korea

“martini”
“yes ma‘am” tapos inabot saken yung baso

“hey, don‘t drink too much.. ‘kay?” narinig kong sabi ni Don
“yeah, I won‘t”

kasi alam kong wala nang kukuha ng susi ko saken para ipagdrive ako pauwi
… wala nang magdadala saken sa Starbucks pag nalasing ako
… wala nang maghahanap saken pag hindi pa ako agad umuwi sa bahay pagkatapos ko syang ihatid

shit.. Jay na naman.. tsk!
pag nalasing kaya ako, uuwi sya?
takte, nag papaka-desperada na ba ako? sagwa eh..

“Charlynn, hey are you listening to me?” tanong ni Don
“huh? what? sorry hindi ko narinig, ang lakas kasi nung music” palusot ko
“I said I‘ll just go inside to get my gift for Dianne, you wanna come?” lumapit sya saken para ‘marinig’ ko
“ahh, sure sure” tapos iniwan ko na yung iniinom ko

“you wanna come upstairs?” tanong nya saken
“uhh, no.. dito na lang ako sa baba”
“okay, I‘ll be fast” tapos umakyat na sya sa kwarto nya

nilapitan ko yung picture shelf
napangiti ako bigla sa nakita kong picture
picture namin ni Jay nung kagagaling nila sa ‘laban’



pagod sya nun, pero nagawa padin nya kaming sunduin ni Keith sa school
adik din kasi kakambal nun eh, pinicturan pa kami, napatagal tuloy kami sa campus nung araw na yun
ayun, napagalitan si Jay pag uwi.. bakit daw ang tagal namin, puro babae pa naman daw kasama nya

sa tabi nung picture namin ni Jay, yung picture namin ni Don



napangiti din naman ako nung nakita ko yung picture namin, pero mas matimbang talaga yung kay Jay
hindi ko alam kung magpapaka tanga pa ba ako o ano?

inilayo ko na yung tingin ko sa dalawang picture

kaso ang nakita ko -- picture nila Jay at Don na magkasama



grabe, pinaparusahan ba ako ng langit ngayon?

bakit kailangan picture nilang magkasama ang makita ko?
pwede namang yung picture na lang nung kambal diba? tsk
ayoko na nga tumingin, ano pa mahagip ng mata ko eh

“Len, come here I also have a gift for you” sabi ni Don na kabababa lang
“ha? e next week pa naman birthday ko di ba?” tapos lumapit ako sa kanya
“e ayaw kong ma mixed up to sa mga gifts sayo eh” wow, nag effort mag tag-lish ang loko ^_=
“ikaw talaga, salamat ha? ano ba yan?” tanong ko
“pikit ka muna before I give it”
“wow, napaka… o sige na nga.. o ayan na” tapos pumikit ako

naramdaman kong kumiss sya sa pisngi ko tapos bumulong sya
“advance happy birthday, soon to be Mrs. Tores” idiniin ko yung pagkakasara ng mata ko
ayoko na ata dumilat, hindi ko kaya makita yung mga mata ni Lyndon

tapos may isinuot sya sa leeg ko
para akong dinaluyan na naman ng kuryente sa katawan
dahil sa lamig nung necklace, at sa dampi ng kamay ni Don sa balat ko

dahan dahan kong idinilat mata ko
hoping na sana, hindi nakatingin sa mata ko si Lyndon
but to my dismay, nakatitig sya saken
naluluha ako, di ko kaya yung sakit sa mga mata nya
niyakap ko sya.. yung mahigpit na mahigpit
‘sorry’ is the word my lips are longing to say.. pero iba ang ibinoses ko

“thank you babe, thank you so much”
naiiyak na ako, sa saya dahil sa ibinigay nya? sa awa dahil hindi ko maibigay sa kanya yung deserve nya? o sa inis sa sarili ko dahil nagagawa ko to sa kanya? basta, hindi ko na maintindihan..

“you‘re welcome, glad you liked it” sabi nya habang nakayakap din saken
bumitaw ako tapos pinunasan ko yung luha sa gilid ng mata ko

“hey, don‘t cry.. come, let‘s give this to Dianne” pinunasan nya yung kabilang mata ko tapos hinawakan na nya yung kamay ko

“Dianne, happy birthday! this is from the both of us” sabi nya habang inaabot yung regalo nya kay Dianne
“aww, thanks Don; thanks Len” tapos niyakap kami ni Dianne

“wow, Len san galing yang necklace mo?” tanong ni Lizza
linaw talaga ng mata ng isang to oo..

“regalo ni Don” sagot ko
“naks! baka naman sa susunod wedding ring na ha?” biro ni Hilary.. haay, if you only knew my friend =_=
“yeah, anong malay natin right?” sagot ni Don tapos hinigpitan nya yung hawak nya saken
ngumiti lang ako sa mga kaharap namin
ang alam nila Keith at Dianne engage na kami, pero hindi nila alam na in three weeks time, ikakasal na kami


*fast forward
after one week

“lecheng walang hiyang tarantadong hinayupak na bwisit na lalakeng yun!!” sigaw ko sa loob ng kwarto ko
hindi ako tinwagan ni Jay!! nakakainis sya!! >.<‘
dalawang araw na akong naghihintay ng tawag nya, pero wala talaga
o so ganun? si Dianne tatawagan, tapos ako hindi?
sige ganyanan na.. kalimuntan mo ako, kakalimutan na talaga kita.. seryoso =_=

*ring ring*

OMG! sabihin mong si Jay yan, binabawi ko na talaga yung sinabi ko

“aww, hindi pa din.. tsk”

“hello Liz?”
“ui Len! may hindi ka sinasabi samin ni Hillary! nag birthday ka na‘t lahat lahat.. andaya mo!”
“huh? ano yun?”
“engaged na pala kayo ni Don! ang daya mo, hindi mo man lang sinasabi! hmp”
“aww, sorry.. e kasi ayaw pang ipasabi ni Don, sorry talaga”
“e ano pa bang magagawa namin? … ay girl, babye na muna at dumating yung client namin, bye”
“sige good luck, bye Liz”

eish, so ano Jay? wala talaga? walang tawag? walang paramdam?
pag ikaw hindi nagparamdam hanggang next week, ibig sabihin wala na talaga ako sayo..
ibig sabihin hindi na tayo best friends at magpapakasal na talaga ako kay Don
mamahalin ko na uli sya at kakalimutan na din kita, tumira ka na dyan sa Korea!

another day passed, yet no call from him
so.. ano ba to? sign for me to give up?

one week and four days na lang ikakasal na kami ni Don
pag walang Jay ngayon, wala na talaga, napaka walang hiya ko ba?

mamahalin ko naman si Don eh, pag ikinasal na kami..
ayoko maging unfair sa kanya
sa mga ginagawa nya ngayon para saken, napaka unfair ko, halata naman sa sitwasyon diba?
tama bang pinsan nya ang mahalin ko? ang sabog diba?

*tok tok*

huh? sino yun? imposibleng si Don, anong oras na kaya, di na din papapasukin nila mama yun dito
binuksan ko yung pinto ng kwarto ko

O_O “mama?”
bakit andito si mama? ano kayang nangyari?
may kalokohan na naman kaya si Clynt?
napapasugod lang naman si mama dito pag may kalokohan yun eh
alam nya kasing kaya kong kusapin si Clynt tungkol sa mga kababalaghang ginagawa ng isang yun..
pareho daw kasi kaming nag mana kay papa =_= puno ng kalokohan sa katawan.. tss

“napunta po kayo dito? may ginawa na naman po ba si Clynt?” tanong ko
umiling si mama

“nag-away po ba kayo ni papa?”
comfort zone din kasi ako ni mama, niyayakap nya lang ako pag may problema sila ni papa

tapos maya maya, hindi na makakatiis si papa, kakatok na yan sa labas ng kwarto ko
pagbukas ko, may kung anong pakulo na yan para kay mama

tapos magbabati na sila..
ganun lang.. parang bata lang na nagkatampuhan dahil sa laruan tapos.. @_@

grabe ewan ko kung magulang ko ba talaga sila, sobrang weird eh
talo din nila mga teenager pag naglalambingan.. whew
kaya nga parental guidance dito sa bahay pag naglalambingan sila, kaso mismong parents namin ang.. =_=

umiling uli si mama
“e ano pong meron ma?” tanong ko, wala na kasi akong maisip na reason

“mag empake ka na” tapos ngumiti si mama

O_O “po?! bakit po? wag nyo pong sabihin na papatirahin nyo na po ako kila Don?”

“baliw! syempre hindi noh! babaeng to” ganyan kami ni mama, parang magkaibigan lang.. ^_^
“e bakit po ma?”

tapos nagulat na lang ako kasi pinagilidan na si mama ng luha

“o ma, bakit po?”
tapos yumakap sya saken

“ang bilis mo naman lumaki anak.. dati nawawala ka lang sa mall.. ngayon magpapakasal ka na.. sa susunod na lingo mawawala ka na samen..” tapos hinigpitan ni mama yung yakap nya

napangiti ako sa sinabi ni mama, naaalala pa pala nya nung nawala ako sa mall..
to think na may amnesia sya nung time na yun..

“ma, hindi naman po ako mawawala sa inyo.. magpapakasal lang po ako” tapos inalo ko si mama
“e basta, syempre magkakaron ka na ng sarili mong buhay.. wala na kami nun..”
“ma, wag nyo nga pong sabihin yan.. e teka ma, bakit mo po ako pinag eempake?”
“pupunta muna tayo syempre sa mga lolo at lola mo, tito at tita, mga pinsan.. para ipaalala ko sayo, dalawang set ang pupuntahan natin sa side ko” tapos ngumiti na uli si mama

dalawang set kay mama, kasi kung matatandaan nyo may umampon na pamilya samen nung nagka amnesia si mama.. -- ang pamilyang Hidalgo; tapos tunay na pamilya ni mama -- ang pamilyang Sandoval; tapos kay papa naman -- pamilya ng del Rio.

“aahh, akala ko naman po palalayasin nyo na ako dito” tapos tumawa ako
“bakit naman namin gagawin yun? e kung pwede nga wag ka nang umalis sa poder namin ng papa mo eh”

wala na akong naisagot kay mama, niyakap ko na lang sya

mga ilang oras na din si mama dito sa kwarto ko, gawin daw ba akong bata
inaayusan nya ako parang nung bata pa ako.. hay sows

“ma? ilang araw po tayo sa mga lolo at lola ko?”
“isang lingo tayo dun”
“po?! antagal naman ma! ibig sabihin po, four days before yung kasal namin tsaka lang po tayo uuwi?”
“oo, wag kang mag-alala.. kinausap na namin ng papa mo yung parents ni Don”
“ah, e si Don po kasama natin?”
“hindi eh, sila daw mag aasikaso ng kasal habang wala tayo”
“e hindi po ba yun nakakahiya mama?”
“aysus, hayaan mo sila.. sya naman tong nag-ayang magpakasal, edi sila mag-ayos” tapos tumawa si mama

o diba? sabi sa inyo eh, may sa-weirdo tong nanay ko

teka, may naalala ako bigla..
one week kaming mawawala, pano kung biglang dumating si Jay?
eish, anu ba naman yan..

“ma, kelan po namin sasabihin sa mga kaibigan namin na ikakasal na kami?”
“sabi ni Don samen, pag balik na daw natin para dalawa daw kayong magsasabi”
“ahh”

tapos napaisip na naman ako
karma ko ba to?
parang ayaw na kami pagkitain ni Jay ng pagkakataon eh.. T_T








wooooohhh!! o ayan na po, mahaba na yang chapter na yan..
pwede humirit? Sunday or Monday na lang yung ending? please? kasi.. kasi..
pupunta kami sa taping sa Sabado.. wahaha :D
makikita ko na naman sila MM at DD.. xD

tsaka ayan na oh, mahaba na yan.. pwede na nga dalawang chapter eh.. sige na please?
mahaba pati yung ending kaya kailangan ko ng mahabang oras para mag type..
e may klase pa po ako, kaya kapos minsan sa oras.. tapos andami pang nanghuhunt saken ngayon..

Carina Mae’s season na ba? para akong kunehong hinuhunt eh.. haha
sino nanghuhunt?.. basta.. xD
buti sana kung lalake eh, hindi na ako magtatago.. hahaha

ayun, salamat po uli sa pag support neto :)

ang masasabi ko lang talaga ngayon

pag GV ka lagi.. GV din ang dadating sayo.. ;)


comment po :D
alam ko madaming nagbabasa, nakikita ko sa stats.. hehe
wag kayong magtago, kasi kung hindi tataguan ko din kayo.. mawawalan ng ending ang kwentong to..
hahaha joke lang.. nanakot e noh.. xD

ehem- jokes are half meant- ehem


ahaha, ay may trivia pa nga pala ako
ancharot e noh, haha

basta! gusto ko kayong daldalin kaya magbasa kayo.. haha namilit.. LOL

medyo natuwa ako sa tanong ni Tanya kagabi saken, kung bakit daw Ace of Hearts ang title neto

eto kasi yun.. bago yan, yung dalawang nauna muna.. haha connected sila, promise ;)

yung Words I can’t say; Lyrics I can sing, ang reason kung bakit ganun yung title is because of the play.. diba may kwento din dun? tsaka musical play yun diba? bawat kanta dun, yun yung mga gusto nilang sabihin sa isn’t isa.. as in hindi lang sa role nila.. pagkatapos ng play nun parang nag kaka-aminan na sila diba? so ayun.. haha.. ang babaw e noh.. e sa yun lang ang naisip ko nun eh, sorry naman po.. xD
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


yung Moment of Truth naman, kinuha ko sya sa kantang Moment of Truth by Fm Static.. yung sa line na

Refrain:
I used to know her brother, but I never
knew I loved her, ’till the day she laid her
eyes on me. Now I’m jumpin’ up and down,
she’s the only one around, and she means
every little thing to me

Chorus:
I’ve got your picture in my wallet, and your
Phone number to call it, and I miss you more,
Whenever I think about you,. I’ve got
your mixed tape in my Walkman, been so
long since we’ve been talkin’ and in a few
more days, we’ll both hook up, forever and ever

dyan nabuo yung kwento ng Moment of Truth, kasi diba si Matt ang una nyang nakilala yung kuya ni Chen? tapos nung tumagal nagkamabutihan na sila? tapos nag kagustuhan.. nakuha ko yun sa refrain nung kanta..

tapos nung nagka amnesia si Chen diba, nakita ni Dianne yung picture nya sa wallet ni Matt? tapos lagi na nyang namimiss si Chen, ever since nawala si Chen? tapos yung sa last line naman, yan yung nabuo nila si Len.. wahaha

yan naman ang history ng Moment of Truth..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


at ang latest.. Ace of Hearts.. kasi nung nagsusulat ako nyang dalawang nauna, pag na wri-writer’s block na ako naglalaro ako ng ‘Hearts’ dito sa laptop ko.. yung pababaan kayo ng points? haha, basta yun para syang sugal na ang kalaban ko computer.. tapos yung tatay ko naman pag nagsusulat din ako madalas nun naririnig ko yung laro nya sa FB na poker.. haha e sugal din yun diba?

sa larong Hearts, maliban sa Queen of Spade pinaka mataas ang Ace of Hearts.. tapos naisip ko para sa kwento ko, hindi malabo na ang isang friendship maging love diba?.. pero ang kaso isusugal mo ba yung friendship na yun para sa love na walang kasiguraduhan? o hahayaan mo na lang yung love na yun para sa friendship nyo na alam mong mas magtatagal kayo, kahit nagsusumigaw na yang love na yan sa dibdib mo para lumabas..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ayun.. haha, wala lang.. gusto ko lang mag kwento kasi sa ending magtatago na talaga ako sa inyo.. hahaha



Tan and sis Karol, eto na pala ticket nyo papuntang Korea.. ibibigay ko na lang yung address ni Jay sa inyo, paki kaladkad na lang pabalik dito sa Pinas.. sino pa gustong sumama sa kanila, may apat na ticket pa dito



ay ay, may dagdag pa akong trivia:

alam nyo bang ang isang writer, kung ano yung ugali ng character nya nangaling din yun sa kanya.. as in parang ako, si Jay torpe ganun din ako.. si Len manhid, ganun din ako.. si Yuri makulit at cute, ganun din ako.. wahaha joke lang sa cute part :p


to make it short, kung ano ugali ng writer inaapply nya un sa mga character nya ;) agree co-writers? :D

Tuesday, May 3, 2011

Chapter Twenty Eight

pa A/C lang muna

hindi naman po sa nagrereklamo ako, pero naloloka na talaga ako sa inyo.. hahaha xD

anlakas ng pagka H nyong lahat!! ;P

o sige, ganito deal.. eto ng yung 28, bukas yung 29 pero sa Saturday na yung ending.. ok lang po? one time big time na yun.. sige na please? :D hehe

e kasi.. tinatamad ako minsan magsulat.. tapos gala din ako.. hahaha xD sorry naman, tao lang po, teenager pa kaya normal lang tamarin.. hahaha xD palusot e noh? lol

anyway, salamat sa comments.. love na love ko na kayo! :D


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


“surprise party” narinig kong sagot ni Keith
“wow, cool.. san ang set up?”
“sa garden tayo”
“okay” tapos lumakad na ako papunta sa garden

“babe!” narinig kong tawag ni Don saken
“oh babe bakit?” tanong ko, trying to look alive and happy for him

ayokong saktan si Don..
I want to make him happy, even if it means magsinungaling na ako sa sarili ko
stupidity exist people, and it exists in me.. =_=

ngumiti sya saken, hindi ko alam kung anong gusto nyang iparating..
pero alam ko may ibig syang sabihin sa ngiti nya ngayon..

“remember this spot?” tanong nya saken
tinignan ko yung pwesto namin.. aww, dito sya nag propose..

“yeah, dito ka nag propose saken diba?” I answered cheerfully
“you remembered” tapos nag smile uli sya
“syampre naman, bakit ko naman kakalimutan?”
umiling sya, still smiling at me

“hey love birds! tulungan nyo na kami dito” narinig kong tawag
pagtingin ko sa likod ni Don nakita ko sila Hilary at Lizza

“Hilary!! Lizza!!” tapos lakad takbo akong lumapit sa kanilang dalawa
agad silang yumakap saken, grabe namiss ko agad tong mga bruhang to.. haha

buong hapon kaming nag dedecorate ng garden
kulitan dito, kulitan dun..
akala ko hindi na kami matatapos kasi puro kwentuhan at kulitan ang ginagawa namin..

pumasok kaming lahat sa loob ng bahay nila Keith since tapos na kaming magdecorate
pahinga muna bago mag-ayos para sa party mamaya.. medyo nagdidilim na din.. hmm

umupo ako sa sofa, sila Lizza at Hilary nagpunta sa kusina, si Don naman umakyat sa taas
si Keith, eto asa harap ko.. pero bigla syang tumayo

“saan ka pupunta?” tanong ko
“CR lang, shower muna ako, anlagkit ko na eh.. wait ha?” tapos iniwan na nya ako

nakahiga na ako sa sofa, nakatingin ako sa kisame nila.. ang taas, para akong nalulula
habang nakatingin ako dun may narinig akong tunong ng vibration

hinanap ko agad yung cellphone ko kasi baka may tumatawag
pag check ko, wala naman..
tapos nakita ko yung cellphone ni Keith sa center table

tinignan ko lang yung screen.. o_O
“Yuri” basa ko

dinampot ko yung cellphone tapos lumapit ako sa CR

“Keith?” sabay katok
“oh?”
“may tumatawag” sagot ko
“huh? sino? e teka lang, hindi pa ako tapos”
“si Yuri yung tumatawag”
“woeh?! talaga? edi sagutin mo na muna.. sabihin mo naliligo ako sandali” sagot nya saken

tinitignan ko yung cellphone nya
nag end na yung call kanina, pero nag riring na uli
bumalik ako sa sofa, nakatingin padin ako sa screen..
sasagutin ko na ba? errr..

nag end na uli.. whew, sabihin ko na lang kay Keith na--
“ay kamote!” nag ring na naman..

whoo.. inhale Len.. inhale uli.. isang milking exhale.. hoooh..
pinindot ko yung receive tapos inlapit ko na yung receiver sa tenga ko

“he--”
“hello Keith?” sagot sa kabilang linya..
kinilabutan ako, ngayon ko na lang uli narinig yung boses na yun..

“Jay” nasabi ko
tumahimik yung nasa kabilang linya..

“Len??” tanong nya
oh shit.. si Jay nga..
pero teka, number ni Yuri to diba?
so ibig sabihin magkasama padin sila dun?

“ako nga, umm si Keith nasa CR pa kasi, wait lang daw” nagmamadali kong sagot..
parang gusto kong i-end yung call at umiyak.. shit eto na naman yung sakit.. T_T

tahimik na naman kaming dalawa, parang nung last time lang na nagkausap kami
hinahanap ng paningin ko sila Hilary, Lizza, at Don.. asan na ba yung mga yun?
ang bilis na naman tuloy ng tibok ng puso ko.. T_T

“kamusta ka na Len?” narinig kong tanong nya
“ha? ako? o-okay lang ako Jay.. ikaw?”

tapos may narinig akong bukas ng pinto
nilingon ko agad kung si Keith ba yun
sya nga, kalalabas nya lang ng CR

“uhh, eto na si Keith oh” tapos iniabot ko agad yung cellphone

“si Jay” sabi ko kay Keith pagka-abot ko
“ha?! O_O” tapos tinignan nya yung screen

“e bakit number ni Yuri to?” tanong nya
nag kibit balikat na lang ako tapos sinalubong ko sila Hilary na may dalang miryenda

“oh, sino yun?” tanong ni Hilary
“yung kausap ni Keith? si Jay” sagot ko

nagtinginan yung dalawa tapos tinignan nila uli ako
“bat hindi mo kinakausap?” tanong ni Lizza saken
“ha? e si Keith kaya ang tinawagan nya, edi ibig sabihin hindi ako yung gusto nyang makausap..”

tumango lang silang dalawa tapos itinuloy yung pag kain nila

“hey guys! bihis na tayo” aya ni Keith samen.
kagagaling nya lang sa labas, tapos na siguro sila magusap..
“okay” sagot lang naming tatlo

asan na kaya yung si Don? nakatulog? hmm, makapag bihis na nga muna..


Jay’s POV

“ … and can I borrow your phone? yan na lang gagamitin ko pantawag sa Pinas, alam ko asa bahay sila Len ngayon, birthday ni Dianne eh.. baka makita nya yung number ko sa phone ni Keith, ayokong makontak nya ako.. baka ano pang mapagusapan namin, mabalik lang ako sa Pinas ng wala sa oras”

“edi umuwi ka na lang kasi dun kuya, tsk. pinapahirapan mo lang sarili mo alam mo ba yun? tsk tsk”

“nagsasayang ka lang ng laway, hindi pa ako uuwi dun ngayon.. let me just do this okay?”
she rolled her eyes then gave her phone to me

anu ba naman tong si Keith, nakakadalawang tawag na ako ayaw pang sagutin.. isa pa nga..

“he--” ayun sumagot na din sawakas
“hello Keith?”

“Jay” narinig ko.. hindi boses ni Keith yun *_*
kilala ko kung kanino yun.. natahimik ako, parang nag eecho sa tenga ko yung pagtawag nya sa pangalan ko

“Len??” tanong ko *lub dub.. lub dub..* takte, naririnig ko yung heartbeat ko.. >.<

“ako nga, umm si Keith nasa CR pa kasi, wait lang daw” paliwanag nya, wala akong maisagot..
nawawala na naman ako sa katinuan ko. tsk, nakain ko na ata dila ko..

“kamusta ka na Len?” nagka boses din.. whoooooohhh!!

“ha? ako? o-okay lang ako Jay.. ikaw?” tanong nya saken..

sasagot na sana ako kaso bigla uli syang nag salita

“uhh, eto na si Keith oh”
“si Jay” narinig ko pang sabi nya.. damn, parang iniiwasan nya ako ah?

“ha?!”
“e bakit number ni Yuri to?” narinig kong tanong ni Keith, pero wala akong narinig na sagot si Len


“Keith, si Dianne ba kasama nyo na?” tanong ko
“wala pa, mamaya pa eh.. itetext na lang kita pag andito na sya, tawag ka uli ha?”
“ah ganun ba? o sige itext mo na lang ako agad.. Keith.. ano”

“ano yun? ne, parang alam ko na yan.. wag kang mag-alala, okay sya.. pero nag taka lang ako kasi hindi ka nya kinausap ng matagal.. siguro nagugutom na.. may dala kasing pagkain sila Hilary at Lizza galing kusina”

“okay lang yun buti hindi na nya ako masyado nakausap.. para naman hindi ko na masyado hanap hanapin yung boses nya.. ikaw na bahala sa kanya ate ha? alam mo naman na sayo ko lang sya pwede ipagkatiwala eh”

“oo wag kang mag-alala, hindi ko sya pababayaan.. sorry nga lang kasi hindi ko sya madlas nasasamahan tulad ng nagagawa mo dati.. bat di ka pa kasi umuwi dito eh.. umuwi ka na kaya?”

“alam mo naman dahilan ko eh.. o sige na ate tatawag na lang uli ako mamaya pag andyan na si Dianne”

Monday, May 2, 2011

Chapter Twenty Seven

tapos bigla na lang syang kumanta after a long silence between us, an old yet familiar song

“going back to the corner where I first saw you.. gonna camp in my sleeping bag not I'm not gonna move.. got some words on cardboard got your picture in my hand, saying if you see this girl can you tell her where I am.. some try to hand me money they don't understand, I'm not broke, I'm just a broken hearted man..
I know it makes no sense, but what else can I do, how can I move on when I’m still in love with you?..” then she stopped, she looked at me.. as if she’s asking me something

“what?” I asked
“anong what?! hindi mo ba narinig yung kinanta ko?”
“narinig..”
“and?? anong reaction mo??”
“o_O ano bang?.. magaling ka kumanta! alam nating pareho yun”
“urgh! you‘re so slow!!” bigla na lang nyang bulyaw saken
“ano ba kasi yun?!”
“hay naku!! I‘ll repeat it.. but you have to listen damn carefully!! urgh!!”
“fine fine, just do it..” iritado kong sagot, di ko naman talaga kasi maintindihan, lumilipad kaya isip ko pabalik ng Pinas.. =_=

“ … some try to hand me money they don't understand, I'm not broke, I'm just a broken hearted man.. I know it makes no sense,  but what else can I do, how can I move on when I’m still in love with you?..

I processed the lyrics on my mind.. now I get it.. I’m a broken hearted man; me staying here in Korean doesn’t make sense; and lastly how can I move on when I’m still madly, deeply in love with Len? without her knowing of course =_=

“you get it now?” tanong nya saken, tapos tumango lang ako
“I‘ll sing you another song.. listen to it very carefully cause I won‘t repeat this one.. the whole song somehow defies you.. and your situation.. although we both know that you and ate Len, weren‘t really been together.. I think you better listen to get what I mean”

as we watch the sun setting, she started to sing..

[tinatamad na ako magtype ng lyrics, sayang din typing space.. haha, panuorin nyo na lang po itong video, andyan na din yung lyrics.. syempre imagine nyo na lang na babae yan at si Yuri yung kumakanta.. haha, may pinaghiraman ako ng boses ni Yuri.. maririnig nyo sya sa last chapter ;)


kung gusto nyo din po pala marinig ng buo yung unang kanta sa chapter na to, scroll down na lang po sa baba.. hehe ;)]

Break even by The Script



Credits to the owner of the video


at eto na naman po tayo sa mga manunuod
kahit kailan talaga tong si Yuri, agaw atensyon eh..
tumayo sya tapos nag bow.. wokey, parang artista lang..
tapos nagpalakpakan naman yung mga tao
ang weird talaga nila dito.. =_=

umupo na uli sya sa tabi ko

“sorry about that” sabi nya sabay kamot sa ulo
“buti naman naisip mong gusto ko ng privacy”
“kaya nga sorry na eh”
“okay, okay.. hey, can I ask you a favor?” tanong ko, may naalala kasi ako bigla
tapos makikita mo agad sa facial expression nya na nagtataka sya

“what kind of favor?”


Len’s POV

“gusto mo ba akong patabain?” tanong ko kay Don nung nakita kong inilabas nya yung mga pagkain namin

“I just want you to be healthy”
“sigurado ka bang yun lang? hindi ka yung witch sa Hansel and Gretel? na patatabain sila tapos kakainin?!”

tumawa sya..
yeah, although I don’t love him the way he does to me
I still want to make him happy, even by means of the smallest things I could do for him

I looked at him after he laughed

“are you sure you want to marry me?” tanong ko sa kanya
tapos agad nag fade yung ngiti nya
“what do you mean?”
“I mean, is it enough that I make you laugh?”

tinitignan nya lang ako sa mata
I know he’s reading me
but I also know he won’t be able to..
I’ve mastered how to hide whatever I feel..

it’s a good thing, yet a bad thing to master..
good because I can hide to him what I feel about him
and bad, because I hid what I felt for Jay..

after a long silence between us..

“don‘t you love me?” tanong nya
I saw a pleading eyes, with a little hint of pain in it
I slightly looked away
“what? what kind of question is that?” tanong ko

tumungo sya, nag-iisip?.. I don’t know, hindi ko na din sya mabasa..

“you’ve --”

*ring ring.. ring ring..*

“Hello?” sagot nya
“……”
“yeah she‘s with me why?” ako ba tinutukoy nya?
“……”
“okay, we’ll be there..”
“……”
“bye couz..” lumiwalas bigla mukha ko, couz? could it be.. ???

“sino yun?” tanong ko
“’twas Keith” ooww, si Keith  pala.. akala ko si Jay na.. T_=
“aah, ano sabi nya?”
“umm, I‘m not really sure.. but lets just go there”
“ah, okay sure.. sa inyo ba?”
“yup. lets go” tapos tumayo na sya

tatayo na din sana ako pero inabot nya saken yung kamay nya
humawak na ako tapos hinatak nya ako patayo

inakbayan nya ako habang naglalakad pabalik sa kotse nya

“I still love you though” narinig kong bulong nya
tinignan ko sya bigla, what does he mean?

nung nasa daan na kami, may bigla akong naalala
“wait.. I forgot!! di ba birthday ni Dianne ngayon?”
“yup, I think that is what Keith was talking about earlier?”
“bat ba hindi ka sigurado?” tanong ko sa kanya
“I wasn‘t really paying attention to what she was saying”
“huh? bakit naman?”
“I was busy looking at you” sagot nya

para akong dinaluyan ng kuryente
nakita nya kaya yung reaction ko nung tinawag nya si Keith na ‘couz’
if he did.. then nice one Len, you just blew it..

“wala pa akong gift kay Dianne” I changed the topic
“I think Keith already took care of those”
“talaga?  hmm, ano kaya yun?” tapos tumhimik na ako..

ayoko na magsalita.. feeling ako pag nasalita pa ako mahuhuli na ako ni Don
tahimik lang kami buong byahe..
this is unusual to him for sure kasi hindi naman ako ganito dati pag nasa loob ng kotse nya
I usually do things to let the time pass by, pero ngayon wala, as in wala..

pagdating namin sa bahay nila sinalubong kami ni Keith

“Leeeeennn!! I miss you” sabi nya saken sabay yakap
“I miss you too Keith, kamusta ka na?” tanong ko

“okay lang naman ako, I assume okay ka din dahil as always ang ganda mo padin” sabi nya ngumiti ako..

none of our friends knows about our upcoming wedding.. ayaw pang ipasabi ni Don, saka na daw, a week or so bago yung kasal.. it will be a solemn wedding, close friends and relatives lang ang invited

“Keith, birthday ni Dianne diba? anong plano?” tanong ko sa kanya habang papasok kami sa bahay nila
ngayon na lang uli ako nakapasok dito, since nung nag propose sakin si Don

iginala ko yung paningin ko sa loob ng bahay nila, may nakita akong picture shelf.. family picture nila, yung mommy at daddy nila, sila Keith at Jay, sila Jay at Don, si Don at Keith, solo pictures nila, picture ng barkada namin, tapos mga solo pictures ng barkada.. pero mas nagulat ako kasi halos sunod sunod, may picture ako na kasama ko si Keith, si Don tapos si Jay.. agad ko nang inalis yung tingin ko sa picture namin ni Jay..

pumupitik padin sa dibdib ko yung mga nangyayari..
pano kaya pag natuloy yung kasal namin ni Don?
ibig sabihin magiging mag pinsan na din kami ni Jay?
parang.. ang weird naman sa pakiramdam nun

… sa tingin ko dapat ko nang kalimutan si Jay
dapat mahalin ko na uli si Don cause I will marry him soon right?
dapat lang mgaing fair ako sa nararamdaman nya para sakin.. pero, kaya ko kaya?
e, halos araw araw si Jay ang naiisip ko, pag gising pa lang sa umaga Jay na agad.. =_=

The man who can't be moved by The Script


credits to YouTube



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/C


ipost ko na din kaya yung para bukas? haha.. parang naboringan ako sa isang to.. xD

comment nyo po kung gusto nyo na.. haha, hindi kasi ako makakapag update bukas.. whole day ang klase.. ;P

ay tsaka ung last chapter pala.. haha, naguguluhan ako grabe.. gusto nyo po ba isang bagsak na lang un o hahatiin ko pa? kasi kung isang bagsak medyo matatagalan bago ko ilabas.. 3days or so.. kung hahatiin naman po, aun.. hahatiin nga.. haha xD


hmm, nakita nyo po ba yung reader ko na si Ana Marie? tsaka si Arianne Mae? nawawala po kasi sila.. pag nakita nyo po paki sabi kinakamusta ko ^_^ si Caryl kasi alam ko kung san ko hahagilapin.. si ate Jhoanne din po pala hinahanap ko din.. haha ayun lang po.. salamat :D 



comments po please..

salamat po uli sa inyong lahat :D