Chapter Twenty Nine

Len’s POV

“Jaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyy!!” narinig kong tili ni Dianne habang kausap nya si Jay sa phone
shit! pwede ko bang agawin sayo yang phone Dai? please? please?! tsk! =_=

“thank you! kamusta ka na? sana kasi nandito ka di ba? ang daya mo Jay!”
wow, bui pa sila, nakakapag usap ng ganyan.. haaayy, depressed mode: on

“ha? ano kamo, kelan?! bakit antagal mo dyan?! sinong Poncio Pilato ba ang tinataguan mo dito?”
“…………”
“naman Jay! next week na kaya birthday ni Len, wala ka bang balak umuwi?”
aww, naipasok pa ako sa usapan nila.. pero oo nga, hindi ba uuwi si Jay?

“bakit?! isusumbong kita kay Len! umuwi ka na kasi Jaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyy!!”
ay, mukhang hindi sya uuwi ah? =_=

“e bakit ba kasi ayaw mong umuwi? kahit saglit lang?”
“…………”
“hay nako, hindi mo ako pinapasaya sa birthday ko Ramirez”
“…………”

lumayo na ako, ayoko nang marinig pinaguusapan nila
anlabo eh, subukan lang nyang wag tumawag sa birthday ko, susugurin ko sya sa Korea

“martini”
“yes ma‘am” tapos inabot saken yung baso

“hey, don‘t drink too much.. ‘kay?” narinig kong sabi ni Don
“yeah, I won‘t”

kasi alam kong wala nang kukuha ng susi ko saken para ipagdrive ako pauwi
… wala nang magdadala saken sa Starbucks pag nalasing ako
… wala nang maghahanap saken pag hindi pa ako agad umuwi sa bahay pagkatapos ko syang ihatid

shit.. Jay na naman.. tsk!
pag nalasing kaya ako, uuwi sya?
takte, nag papaka-desperada na ba ako? sagwa eh..

“Charlynn, hey are you listening to me?” tanong ni Don
“huh? what? sorry hindi ko narinig, ang lakas kasi nung music” palusot ko
“I said I‘ll just go inside to get my gift for Dianne, you wanna come?” lumapit sya saken para ‘marinig’ ko
“ahh, sure sure” tapos iniwan ko na yung iniinom ko

“you wanna come upstairs?” tanong nya saken
“uhh, no.. dito na lang ako sa baba”
“okay, I‘ll be fast” tapos umakyat na sya sa kwarto nya

nilapitan ko yung picture shelf
napangiti ako bigla sa nakita kong picture
picture namin ni Jay nung kagagaling nila sa ‘laban’

pagod sya nun, pero nagawa padin nya kaming sunduin ni Keith sa school
adik din kasi kakambal nun eh, pinicturan pa kami, napatagal tuloy kami sa campus nung araw na yun
ayun, napagalitan si Jay pag uwi.. bakit daw ang tagal namin, puro babae pa naman daw kasama nya

sa tabi nung picture namin ni Jay, yung picture namin ni Don

napangiti din naman ako nung nakita ko yung picture namin, pero mas matimbang talaga yung kay Jay
hindi ko alam kung magpapaka tanga pa ba ako o ano?

inilayo ko na yung tingin ko sa dalawang picture

kaso ang nakita ko -- picture nila Jay at Don na magkasama

grabe, pinaparusahan ba ako ng langit ngayon?

bakit kailangan picture nilang magkasama ang makita ko?
pwede namang yung picture na lang nung kambal diba? tsk
ayoko na nga tumingin, ano pa mahagip ng mata ko eh

“Len, come here I also have a gift for you” sabi ni Don na kabababa lang
“ha? e next week pa naman birthday ko di ba?” tapos lumapit ako sa kanya
“e ayaw kong ma mixed up to sa mga gifts sayo eh” wow, nag effort mag tag-lish ang loko ^_=
“ikaw talaga, salamat ha? ano ba yan?” tanong ko
“pikit ka muna before I give it”
“wow, napaka… o sige na nga.. o ayan na” tapos pumikit ako

naramdaman kong kumiss sya sa pisngi ko tapos bumulong sya
“advance happy birthday, soon to be Mrs. Tores” idiniin ko yung pagkakasara ng mata ko
ayoko na ata dumilat, hindi ko kaya makita yung mga mata ni Lyndon

tapos may isinuot sya sa leeg ko
para akong dinaluyan na naman ng kuryente sa katawan
dahil sa lamig nung necklace, at sa dampi ng kamay ni Don sa balat ko

dahan dahan kong idinilat mata ko
hoping na sana, hindi nakatingin sa mata ko si Lyndon
but to my dismay, nakatitig sya saken
naluluha ako, di ko kaya yung sakit sa mga mata nya
niyakap ko sya.. yung mahigpit na mahigpit
‘sorry’ is the word my lips are longing to say.. pero iba ang ibinoses ko

“thank you babe, thank you so much”
naiiyak na ako, sa saya dahil sa ibinigay nya? sa awa dahil hindi ko maibigay sa kanya yung deserve nya? o sa inis sa sarili ko dahil nagagawa ko to sa kanya? basta, hindi ko na maintindihan..

“you‘re welcome, glad you liked it” sabi nya habang nakayakap din saken
bumitaw ako tapos pinunasan ko yung luha sa gilid ng mata ko

“hey, don‘t cry.. come, let‘s give this to Dianne” pinunasan nya yung kabilang mata ko tapos hinawakan na nya yung kamay ko

“Dianne, happy birthday! this is from the both of us” sabi nya habang inaabot yung regalo nya kay Dianne
“aww, thanks Don; thanks Len” tapos niyakap kami ni Dianne

“wow, Len san galing yang necklace mo?” tanong ni Lizza
linaw talaga ng mata ng isang to oo..

“regalo ni Don” sagot ko
“naks! baka naman sa susunod wedding ring na ha?” biro ni Hilary.. haay, if you only knew my friend =_=
“yeah, anong malay natin right?” sagot ni Don tapos hinigpitan nya yung hawak nya saken
ngumiti lang ako sa mga kaharap namin
ang alam nila Keith at Dianne engage na kami, pero hindi nila alam na in three weeks time, ikakasal na kami


*fast forward
after one week

“lecheng walang hiyang tarantadong hinayupak na bwisit na lalakeng yun!!” sigaw ko sa loob ng kwarto ko
hindi ako tinwagan ni Jay!! nakakainis sya!! >.<‘
dalawang araw na akong naghihintay ng tawag nya, pero wala talaga
o so ganun? si Dianne tatawagan, tapos ako hindi?
sige ganyanan na.. kalimuntan mo ako, kakalimutan na talaga kita.. seryoso =_=

*ring ring*

OMG! sabihin mong si Jay yan, binabawi ko na talaga yung sinabi ko

“aww, hindi pa din.. tsk”

“hello Liz?”
“ui Len! may hindi ka sinasabi samin ni Hillary! nag birthday ka na‘t lahat lahat.. andaya mo!”
“huh? ano yun?”
“engaged na pala kayo ni Don! ang daya mo, hindi mo man lang sinasabi! hmp”
“aww, sorry.. e kasi ayaw pang ipasabi ni Don, sorry talaga”
“e ano pa bang magagawa namin? … ay girl, babye na muna at dumating yung client namin, bye”
“sige good luck, bye Liz”

eish, so ano Jay? wala talaga? walang tawag? walang paramdam?
pag ikaw hindi nagparamdam hanggang next week, ibig sabihin wala na talaga ako sayo..
ibig sabihin hindi na tayo best friends at magpapakasal na talaga ako kay Don
mamahalin ko na uli sya at kakalimutan na din kita, tumira ka na dyan sa Korea!

another day passed, yet no call from him
so.. ano ba to? sign for me to give up?

one week and four days na lang ikakasal na kami ni Don
pag walang Jay ngayon, wala na talaga, napaka walang hiya ko ba?

mamahalin ko naman si Don eh, pag ikinasal na kami..
ayoko maging unfair sa kanya
sa mga ginagawa nya ngayon para saken, napaka unfair ko, halata naman sa sitwasyon diba?
tama bang pinsan nya ang mahalin ko? ang sabog diba?

*tok tok*

huh? sino yun? imposibleng si Don, anong oras na kaya, di na din papapasukin nila mama yun dito
binuksan ko yung pinto ng kwarto ko

O_O “mama?”
bakit andito si mama? ano kayang nangyari?
may kalokohan na naman kaya si Clynt?
napapasugod lang naman si mama dito pag may kalokohan yun eh
alam nya kasing kaya kong kusapin si Clynt tungkol sa mga kababalaghang ginagawa ng isang yun..
pareho daw kasi kaming nag mana kay papa =_= puno ng kalokohan sa katawan.. tss

“napunta po kayo dito? may ginawa na naman po ba si Clynt?” tanong ko
umiling si mama

“nag-away po ba kayo ni papa?”
comfort zone din kasi ako ni mama, niyayakap nya lang ako pag may problema sila ni papa

tapos maya maya, hindi na makakatiis si papa, kakatok na yan sa labas ng kwarto ko
pagbukas ko, may kung anong pakulo na yan para kay mama

tapos magbabati na sila..
ganun lang.. parang bata lang na nagkatampuhan dahil sa laruan tapos.. @_@

grabe ewan ko kung magulang ko ba talaga sila, sobrang weird eh
talo din nila mga teenager pag naglalambingan.. whew
kaya nga parental guidance dito sa bahay pag naglalambingan sila, kaso mismong parents namin ang.. =_=

umiling uli si mama
“e ano pong meron ma?” tanong ko, wala na kasi akong maisip na reason

“mag empake ka na” tapos ngumiti si mama

O_O “po?! bakit po? wag nyo pong sabihin na papatirahin nyo na po ako kila Don?”

“baliw! syempre hindi noh! babaeng to” ganyan kami ni mama, parang magkaibigan lang.. ^_^
“e bakit po ma?”

tapos nagulat na lang ako kasi pinagilidan na si mama ng luha

“o ma, bakit po?”
tapos yumakap sya saken

“ang bilis mo naman lumaki anak.. dati nawawala ka lang sa mall.. ngayon magpapakasal ka na.. sa susunod na lingo mawawala ka na samen..” tapos hinigpitan ni mama yung yakap nya

napangiti ako sa sinabi ni mama, naaalala pa pala nya nung nawala ako sa mall..
to think na may amnesia sya nung time na yun..

“ma, hindi naman po ako mawawala sa inyo.. magpapakasal lang po ako” tapos inalo ko si mama
“e basta, syempre magkakaron ka na ng sarili mong buhay.. wala na kami nun..”
“ma, wag nyo nga pong sabihin yan.. e teka ma, bakit mo po ako pinag eempake?”
“pupunta muna tayo syempre sa mga lolo at lola mo, tito at tita, mga pinsan.. para ipaalala ko sayo, dalawang set ang pupuntahan natin sa side ko” tapos ngumiti na uli si mama

dalawang set kay mama, kasi kung matatandaan nyo may umampon na pamilya samen nung nagka amnesia si mama.. -- ang pamilyang Hidalgo; tapos tunay na pamilya ni mama -- ang pamilyang Sandoval; tapos kay papa naman -- pamilya ng del Rio.

“aahh, akala ko naman po palalayasin nyo na ako dito” tapos tumawa ako
“bakit naman namin gagawin yun? e kung pwede nga wag ka nang umalis sa poder namin ng papa mo eh”

wala na akong naisagot kay mama, niyakap ko na lang sya

mga ilang oras na din si mama dito sa kwarto ko, gawin daw ba akong bata
inaayusan nya ako parang nung bata pa ako.. hay sows

“ma? ilang araw po tayo sa mga lolo at lola ko?”
“isang lingo tayo dun”
“po?! antagal naman ma! ibig sabihin po, four days before yung kasal namin tsaka lang po tayo uuwi?”
“oo, wag kang mag-alala.. kinausap na namin ng papa mo yung parents ni Don”
“ah, e si Don po kasama natin?”
“hindi eh, sila daw mag aasikaso ng kasal habang wala tayo”
“e hindi po ba yun nakakahiya mama?”
“aysus, hayaan mo sila.. sya naman tong nag-ayang magpakasal, edi sila mag-ayos” tapos tumawa si mama

o diba? sabi sa inyo eh, may sa-weirdo tong nanay ko

teka, may naalala ako bigla..
one week kaming mawawala, pano kung biglang dumating si Jay?
eish, anu ba naman yan..

“ma, kelan po namin sasabihin sa mga kaibigan namin na ikakasal na kami?”
“sabi ni Don samen, pag balik na daw natin para dalawa daw kayong magsasabi”
“ahh”

tapos napaisip na naman ako
karma ko ba to?
parang ayaw na kami pagkitain ni Jay ng pagkakataon eh.. T_T








wooooohhh!! o ayan na po, mahaba na yang chapter na yan..
pwede humirit? Sunday or Monday na lang yung ending? please? kasi.. kasi..
pupunta kami sa taping sa Sabado.. wahaha :D
makikita ko na naman sila MM at DD.. xD

tsaka ayan na oh, mahaba na yan.. pwede na nga dalawang chapter eh.. sige na please?
mahaba pati yung ending kaya kailangan ko ng mahabang oras para mag type..
e may klase pa po ako, kaya kapos minsan sa oras.. tapos andami pang nanghuhunt saken ngayon..

Carina Mae’s season na ba? para akong kunehong hinuhunt eh.. haha
sino nanghuhunt?.. basta.. xD
buti sana kung lalake eh, hindi na ako magtatago.. hahaha

ayun, salamat po uli sa pag support neto :)

ang masasabi ko lang talaga ngayon

pag GV ka lagi.. GV din ang dadating sayo.. ;)


comment po :D
alam ko madaming nagbabasa, nakikita ko sa stats.. hehe
wag kayong magtago, kasi kung hindi tataguan ko din kayo.. mawawalan ng ending ang kwentong to..
hahaha joke lang.. nanakot e noh.. xD

ehem- jokes are half meant- ehem


ahaha, ay may trivia pa nga pala ako
ancharot e noh, haha

basta! gusto ko kayong daldalin kaya magbasa kayo.. haha namilit.. LOL

medyo natuwa ako sa tanong ni Tanya kagabi saken, kung bakit daw Ace of Hearts ang title neto

eto kasi yun.. bago yan, yung dalawang nauna muna.. haha connected sila, promise ;)

yung Words I can’t say; Lyrics I can sing, ang reason kung bakit ganun yung title is because of the play.. diba may kwento din dun? tsaka musical play yun diba? bawat kanta dun, yun yung mga gusto nilang sabihin sa isn’t isa.. as in hindi lang sa role nila.. pagkatapos ng play nun parang nag kaka-aminan na sila diba? so ayun.. haha.. ang babaw e noh.. e sa yun lang ang naisip ko nun eh, sorry naman po.. xD
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


yung Moment of Truth naman, kinuha ko sya sa kantang Moment of Truth by Fm Static.. yung sa line na

Refrain:
I used to know her brother, but I never
knew I loved her, ’till the day she laid her
eyes on me. Now I’m jumpin’ up and down,
she’s the only one around, and she means
every little thing to me

Chorus:
I’ve got your picture in my wallet, and your
Phone number to call it, and I miss you more,
Whenever I think about you,. I’ve got
your mixed tape in my Walkman, been so
long since we’ve been talkin’ and in a few
more days, we’ll both hook up, forever and ever

dyan nabuo yung kwento ng Moment of Truth, kasi diba si Matt ang una nyang nakilala yung kuya ni Chen? tapos nung tumagal nagkamabutihan na sila? tapos nag kagustuhan.. nakuha ko yun sa refrain nung kanta..

tapos nung nagka amnesia si Chen diba, nakita ni Dianne yung picture nya sa wallet ni Matt? tapos lagi na nyang namimiss si Chen, ever since nawala si Chen? tapos yung sa last line naman, yan yung nabuo nila si Len.. wahaha

yan naman ang history ng Moment of Truth..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


at ang latest.. Ace of Hearts.. kasi nung nagsusulat ako nyang dalawang nauna, pag na wri-writer’s block na ako naglalaro ako ng ‘Hearts’ dito sa laptop ko.. yung pababaan kayo ng points? haha, basta yun para syang sugal na ang kalaban ko computer.. tapos yung tatay ko naman pag nagsusulat din ako madalas nun naririnig ko yung laro nya sa FB na poker.. haha e sugal din yun diba?

sa larong Hearts, maliban sa Queen of Spade pinaka mataas ang Ace of Hearts.. tapos naisip ko para sa kwento ko, hindi malabo na ang isang friendship maging love diba?.. pero ang kaso isusugal mo ba yung friendship na yun para sa love na walang kasiguraduhan? o hahayaan mo na lang yung love na yun para sa friendship nyo na alam mong mas magtatagal kayo, kahit nagsusumigaw na yang love na yan sa dibdib mo para lumabas..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ayun.. haha, wala lang.. gusto ko lang mag kwento kasi sa ending magtatago na talaga ako sa inyo.. hahaha



Tan and sis Karol, eto na pala ticket nyo papuntang Korea.. ibibigay ko na lang yung address ni Jay sa inyo, paki kaladkad na lang pabalik dito sa Pinas.. sino pa gustong sumama sa kanila, may apat na ticket pa dito



ay ay, may dagdag pa akong trivia:

alam nyo bang ang isang writer, kung ano yung ugali ng character nya nangaling din yun sa kanya.. as in parang ako, si Jay torpe ganun din ako.. si Len manhid, ganun din ako.. si Yuri makulit at cute, ganun din ako.. wahaha joke lang sa cute part :p


to make it short, kung ano ugali ng writer inaapply nya un sa mga character nya ;) agree co-writers? :D