Chapter Twenty Four

Jay’s POV

“Yuri? Yuri!!” lakad takbo akong lumabas ng bahay
ang bilis naman nawala ng batang yun

kailangan ko sya ngayon..
kailangan ko si Yuri ngayon..
oo alam kong mali tong ginagawa ko.. na gamitin sya para makalimot ako
pero wala na akong maisip na paraan para mawala yung sakit dito sa lecheng dibdib ko
Yuri.. kailangan kita.. *_*

“Yuri!” nakita ko syang naglalakad, buti hindi pa sya nakakalayo, napatingin sya saken
agad ko syang nilapitan

“Yuriyo!” narinig kong tawag
napatingin kami pareho ni Yuri sa pinanggalingan nung boses

“omo.. Oppa?!!” [omo is an expression, somewhat like -- oh my.. older brother?!!]
oppa? o_O ibig sabihin eto yung kuya nya?

“Yuriyo, I‘ve been looking all over for you..” hinihingal na sabi nung lalake.. Yuriyo? ano yun, buong pangalan ni Yuri?

“huh? woi, Oppa?” [why, older brother?]

tapos napatingin yung kuya nya saken
“I‘m Yukito” sabi nya tapos nag bow.. hanep na.. Yukito, Yumiko at Yuriyo? ayaw nilang magkakatunog?

“I‘m Jasper, sir” sagot ko, tapos nag bow uli sya napa bow din ako.. na cu-culture shock naman ako @_@

“Yuri, Hal mu ni. she passed away” [grandmother.]
O_O -- natulala si Yuri, hindi ko alam kung sino yung sinabi ng kuya nya na namatay.. pero sa tingin ko malapit yun kay Yuri..

tapos bigla syang umupo, tapos narinig ko na lang syang umiyak
nakatingin lang sa kanya yung kuya nya kaya ako na ang lumapit

lumuhod ako para maharap ko sya
“Yuri” tapos bigla na lang syang yumakap saken

“when did grandma passed away?” tanong nya habang nakasubsob sa balikat ko at humahagulgol.. hinahagod ko yung likod nya.. ahh, lola pala nya, mukhang close sila ah?

“she left yesterday, I‘m here to fetch you personally” sagot ng kuya nya
“what about Unnie?” [older sister?]
“I‘m going to get Yumiko later”
“Omma and Appa?” [mother and father?]
“they are getting ready right now, we need to get back in Korea Yuri”
“na.. ee hae da ha, Oppa” tapos umiyak uli sya [I.. understand, older brother]

“tahan na Yuri..” sabi ko tapos hinimas ko uli yung likod nya
“Yuriyo, get up now and fix your things back at our house.. you need to leave before I go to Yumiko” narinig kong sabi nung kuya nya

dahan dahan kong binitawan si Yuri tapos tumayo ako

“sir.. I want to introduce myself respectfully.. I‘m Jasper Ramirez, your sister‘s boyfriend and I would like to ask your permission.. I want to go to Korea with Yuri, just give me time to tell my parents then we‘ll follow as soon as we can”

“huh?!” sabay silang nag react
nagkatinginan silang magkapatid
tapos tumayo si Yuri

“kuya, anong sinasabi mo?” [a/c: ang hanep na, nahihirapan ako sa language na gagamitin ni Yuri!! kaloka =_= multi-lingual ang babaeng itey! bakit ko ba sya ginawang Korean-Japanese na Pilipinong mahilig mag English?! nakakadugo ng ilong eh T^T]

“gusto kitang samahan” sagot ko sa kanya

right now, I just want to comfort Yuri.. I’ve got nothing else in mind but to help her get through this
she deserves a shoulder to lean on in a situation like this, and that shoulder is mine..
she have done a lot for me, this is just a token of my appreciation

“are you sure?” tanong nung kuya nya, nakakaintindi kaya sya ng tagalog?
tumango lang ako

“Yuri?” tinignan ko sya kung papayag sya sa gusto ko
yumakap sya saken tapos bumulong “Thank you”

“if you don‘t mind Yukito, I‘ll drive Yuri home”
“it‘s okay, and you may call me Kristian. or if you still want to call me by my Korean name, it’s better if you call me Yuki” adik, wag mo sabihing pati English name nila magkakatunog?! Kristine tapos Kristian? ano kay Yuri? Kristel? =_=

“okay, but I want to call you by your Korean name if you don‘t mind.. and you may call me Jay for short”

nag bow sya, “I‘ll go ahead then” tapos lakad takbo syang pumunta sa kotse nya..
aysows, kapatid nga ni Yuri to, anlayo ng pinag park-an eh =_____= pwede naman nyang ilapit haaayy

“halika na” tapos hinawakan ko yung kamay ni Yuri at nagumpisa na kaming lumakad pabalik samen
“thank you” sabi uli nya, tapos naluluha na naman sya
“stop crying Yuri.. but if you can‘t, my shoulder is always here” tapos nginitian ko sya

pilit din syang ngumiti
kaso tumigil kami sa paglakad.. malapit na kami sa bahay naming e, oh.. =_=
tapos bumuhos na naman yung luha nya

kinuha ko yung panyo ko sa bulsa, tsaka ko ibinigay sa kanya
humagulgol na naman sya
niyakap ko uli sya, ganun nga siguro sila ka-close ng lola nya
bigla syang nasalita habang nakayakap saken

“si lola nag alaga saken nung bata pa ako hanggang kunin ako nila mama dito sa Pinas nung nag 10 ako. ako lang naiwan sa kanya.. sila kuya at ate laging kasama nila mama at papa sa mga out of town nila.. pero ako? hindi, iniiwan nila ako kasi hindi naman daw ako sinasadyang anak, dapat daw sila kuya at ate lang ang anak, pero malakas daw kapit ko eh, kaya ayun, inilabas na lang ako.. si lola lang ang lagi kong kasama nun, sya lang nagpapasaya saken, sya lang umuunawa sakin at sya lang ang nakakaintindi saken.. alam mo yung mawalan ka ng mahal at nagmamahal kuya Jasper? ang sakit eh!” tapos umiyak na uli sya ng umiyak

kaya siguro tinitignan lang sya ni Yuki kaninang umiiyak sya, dahil hindi sila close na magkapatid
tama ang disisyon kong samahan si Yuri sa Korea, wala syang karamay dun


Len’s POV

putik na luha to, bakit ayaw tumigil?! nakakaasar naman oh!
andito ako sa banyo ngayon, sabi ko kay Don mag-aayos lang ako ng sarili ko

pupunta kami sa bahay para ipaalam kila mama yung proposal ni Don
pero nung pag labas namin ng gate, -- langhiyang tamang bungad yan oh
niyakap ni Jay si Yuri, napaka PDA talaga nila! nakakabwisit!!

whooh!! inhale Len -- exhale -- inhale -- exhale.. kalma na.. kumalma ka =_=

kalma lang, walang masama sa nakita mo
sila naman diba? so, anong inaarte mo dyan?

tapos hinilamusan ko mukha ko pagtingin ko sa salamin nakita ko yung singsing na bigay ni Don
naguguluhan ako, putik na.. ano ba kasi tong nararamdaman ko? langhiya!!



[hala miss author, bat puro cuss na din line ko? parang Jay lang ah? -- Len >__<“
tse! nag eemotera ka sa scene mo teh, kaya wag ka nang kumontra dyan.. ako nagsusulat.. ^_^v]


*tok tok*

“Len are you alright?” tanong ni Don sa labas
“huh? a-a ano.. oo, wait lang lalabas na ako” tapos minadali ko nang ayusin sarili ko

“babe, did you cry again?” tanong nya saken paglabas ko
“uhh, yeah” kimi akong ngumiti
ngumiti din sya tapos niyakap nya ako

“let‘s go and tell them our plan” sabi nya saken tapos hinawakan nya ako sa kamay

paglabas namin ng bahay, nakita kong kakaalis lang nung kotse ni Jay
syempre nasa loob si Yuri >_< hmp nagseselos ako!
Yuri ibalik mo best friend ko!! =_= shit.. best friend

*fast forward

“you say what?!!” gulat na reaction ni mama
“isn‘t it too early to settle down Lyndon?” biglang tanong ni papa
“Tito, I‘m not rushing her, I can wait until she turns 23 if you want even when she turns 2--”
“no, I want to get married as soon as possible, next month will do” dire-diretso kong sabi
napatingin silang lahat saken

O_______O -- Papa at Don
T_______T -- Mama
 >_______< -- woah? andito din pala si Clynt? di ko sya napansin kanina =_=

“what?!” tanong ni papa
“I want to get married as soon as possible papa” ulit ko, sabay tingin sa malayo (.==)
“what are you saying Charlynn?!” sabi ni mama
“are you crazy ate?!”
“shut up Clynt, usapang matatanda ‘to”
“exactly the point Charlynn, wala ka pa sa tamang edad para magpakasal” sabat ni papa
“pero I want to settle down now, hindi ba pwedeng kahit sa Huwes lang?”
“Charlynn, what--” pinutol ko yung sasabihin ni Don
“didn‘t you propose? gusto mo ba akong pakasalan o ano?” tapos umalis ako sa office ni papa